Dziesięcioletni Kajetan jest zafascynowany młodym porucznikiem MO Wandalinem. Chciałby go poznać; jest, więc zachwycony, gdy dowiaduje się, że mężczyzna zostanie jego ojczymem. Nawiązuje się między nimi wspaniały kontakt. Matka Kajetana umiera; chłopiec boi się, że dla ojczyma będzie kimś obcym. Postanawia zdobyć sobie jego uznanie. Próbuje kilku wyczynów, ale nie odnosi efektu. Pod wpływem pijackiej opowieści ojczyma postanawiają z kolegą zapolować na wilki w Bieszczadach. Polowanie nie udaje się; Kajetan widząc rannego zająca nabiera odrazy do przemocy. Po powrocie do domu okazuje się, że ojczym niepokoił się o niego. Subtelnie poprowadzona opowieść o dziecięcej - i nie tylko - potrzebie uczucia i uznania w oczach drugiego człowieka.