« Kto mnie kocha, kocha mojego kota » głosił pewien siedemnastowieczny pisarz . Zanim jednak kot stał się towarzyszem pisarzy, a później jednym z najbardziej lubianych zwierząt domowych, miał bardzo złą reputację. Jeszcze w XIX wieku jego zwolennicy i przeciwnicy spierali się - jedni zarzucali mu obłudę, drudzy nie mogli się nachwalić jego wdzięku.

W starożytnym Egipcie koty były przedmiotem prawdziwego kultu. Na Zachodzie, niewątpliwie ze względu na ich egzotyczne pochodzenie, długo wzbudzały nieufność. Przez całe średniowiecze, Kościół potępiał ludzi, którzy przywiązywali się do zwierząt stworzonych po to, by łowić myszy. Kota używano jednak do wielu innych celów: jego futro chroniło przed chłodem, lekarze wykorzystywali go do sporządzania maści, a niektórzy zjadali jego mięso.

Jeśli wierzyć przysłowiom, bajkom i kazaniom , kot miał zresztą mnóstwo wad: był łakomy, leniwy, zdradziecki; kojarzono go z kobietą, seksualnością i szaleństwem. Jego czarna legenda, która narodziła się w czasach walki z herezją , jest nierozłącznie związana z czarami. Jeśli na przestrzeni wieków kot dał początek tak wielu przekonaniom, znaczy to, że stanowi on przede wszystkim substrat ludzkiej wyobraźni. Ta książka zaprasza nas do poznania przemian, którym ulegały wyobrażenia o kocie.
Kot uzywany do różnych celów
Różne cele, do których używano kota