Z kart przedstawionych Czytelnikom wyłania się wyrazisty obraz dziejów prasy polskiej miasta nietypowego, miasta pogranicza kultur, gdzie przez wieki obok siebie mieszkały i współżyły różne grupy narodowościowe, istniały różne wydania, zmieniające się obyczaje, dawała o sobie znać, czasem dotkliwie - odmienność kultur i języka. [...] Lwów był stale miastem pulsującym życiem, z rozwijającą się kulturą, ale też antagonizmami, umiejętnie podsycanymi przez zaborców i okupantów. Prasa lwowska w ciągu wieków była zwierciadłem wydarzeń i sytuacji, zachowań ludzi, wyrazem ich poglądów, ambicji ideowych i politycznych. Współuczestniczyła w utrzymywaniu tożsamości narodowej, odgrywała znaczącą rolę w tworzeniu polskiej kultury i pielęgnowaniu tradycji. (z Zakończenia)