Barry Sonnenfeld po raz kolejny dostał dobry scenariusz i zdołał na jego podstawie zrobić wspaniałe widowisko dla masowej publiczności. Bardzo dziki Zachód oprócz tego, że jest westernem, korzysta z elementów science fiction, dostarczając widzom wizję Dzikiego Zachodu, jakiego jeszcze nie widzieli. Willa Smitha widzimy najpierw zabawiającego się z niebrzydką Murzynką w wielkim zbiorniku wody. Zbiornik się wywraca, Smith wybiega nagi, nokautuje kowbojów, którzy zwrócili się do niego per „czarnuchu”. Niedługo potem nasz bohater spotka Kevina Klinea, najpierw przebranego za kobietę, potem za prezydenta. Obaj będą dzielnie walczyć z jeżdżącym wózku inwalidzkim Doktorem Loveless (Kenneth Branagh), sypiącego przezabawnymi tekstami (Przejmuję wasz pociąg, jest przystosowany dla wózków). Loveless wybudował w kanionie miasteczko, porusza się wielkim mechanicznym pająkiem, strzelającym kulami ognistymi. Jego zaufanym człowiekiem jest konfederat z trąbką zamiast ucha grany przez Teda Levine’a, który podobnie jak w Milczeniu owiec i Maglownicy posługuje się niesamowitym bełkotliwym głosem