| Opis | Przedmiotem rozprawy jest dzieło "Collectanea rerum memorabilium" Solinusa, autora z III w. n.e. Dzieło to zawierające bogaty materiał antykwaryczny można zaliczyć do piśmiennictwa geograficznego. Chociaż "Collectanea" Solinusa cieczyły się w średniowiczu dużą popularnością, dla póżniejszych uczonych (zwłaszcza od XVIII w.) przestały mieć wartość poznawczą. Wpłynął na to fakt dużej zależności Solinusa od "Historii Naturalnej" Pliniusza Starszego. Utarło się przekonanie, że dzieło Solinusa jest w ogromnej mierze jedynie wyciągiem z dzieła Pliniusza. Celem pracy jest próba rehabilitacji autora "Collectanea". Za przedmiot badań zostały obrane opisy egzotycznych zwierząt. Zostało przeanalizowanych 58 opisów zoologicznych. Okazało się, że 21 opisów bez wątpienia Solinus zaczerpnął z Pliniusza. W 14 opisach, mimo podobieństwa formalnego (słownictwo), widać wyraźne różnice w treści. Inna grupę tworzy 20 charakterystyk zwierząt, które niosą nowe istotne informacje i różnią się od Pliniusza pod względem formalnym. Praca polemizuje z dość powszechnie panującymi poglądami, że Solinus wzbogacał swoje opisy zwierząt o element fantastyczny. |
| …o autorze książki | Gaius Julius Solinus, Latin grammarian and compiler, probably flourished around the middle of the fourth century, and not during the first half of the 3rd century, as Theodor Mommsen has wrongly suggested. He was the author of De mirabilibus mundi ('The wonders of the world') which circulated both under the title Collectanea rerum memorabilium ('Collection of Curiosities'), and Polyhistor; but the latter title was favoured by the author. The work is indeed a description of curiosities in a chorographical framework. Adventus, to whom it is dedicated, is identified with Oclatinius Adventus, consul 258. It contains a short description of the ancient world, with remarks on historical, social, religious and natural history questions. The greater part is taken from Pliny's Natural History and the geography of Pomponius Mela. According to Mommsen, Solinus also used a chronicle (possibly by Cornelius Bocchus) and a Chorographia pliniana, an epitome of Pliny's work with additions made about the time of Hadrian. Schanz, however, suggests the Roma and Pratsem of Suetonius. A greatly revised version of his original text was made, perhaps it is now thought by Solinus himself. This version contains a letter that Solinus wrote as an introduction to the work which gives the work the title Polyhistor ('multi-descriptive'). Both versions of the work circulated widely and eventually Polyhistor was taken for the author's name. It was popular in the Middle Ages, hexameter abridgments being current under the names of Theodericus and Petrus Diaconus. The commentary by Saumaise in his Plinianae exercitationes (1689) is indispensable; best edition by Mommsen (1895), with valuable introduction on the manuscripts, the authorities used by Solinus, and subsequent compilers. See also Teuffel, Hist. of Roman Literature (Eng. trans., 1900), 389; and Schanz, Gesichte der römischen Litteratur (1904), iv. I. There is an old English translation by A Golding (1587). |
