Zygmunt Rozwadowski (ur. 25 stycznia 1870 we Lwowie, zm. 23 lipca 1950 w Zakopanem) – polski malarz batalista, scenograf, żołnierz Legionów, współtwórca m.in. Panoramy Racławickiej i twórca projektu rogatywki 1 pułku Ułanów Legionów Polskich^[1]

W latach 1883-1890 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych m.in. u Jana Matejki, a w latach 1891-1893 w Monachium w prywatnej szkole Antona Azbego. Jeszcze na studiach wystawiał swoje obrazy w TPSP w Krakowie i Lwowie, początkowo pod nazwiskiem Jordan. Po studiach powrócił do Lwowa gdzie nauczał w Szkole Przemysłowej, w tym okresie też wystawiając swoje dzieła i współpracując przy tworzeniu dekoracji teatralnych. 17 października 1914 wstąpił w szeregi Legionów Polskich, został przydzielony do Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego. Następnie jako wachmistrz był w 1 Pułku Ułanów, w drugiej połowie 1916 stan zdrowia uniemożliwił artyście służbę czynną i został skierowany do rezerwy.

Po II wojnie światowej i ekspatriacji zamieszkał w Zakopanem.

Obrazy Rozwadowskiego to przede wszystkim sceny batalistyczne okresu napoleońskiego i powstania listopadowego, także sceny rodzajowe z motywami koni, portrety i pejzaże. Współtwórca panoram: Racławickiej m.in. z Janem Styką i Wojciechem Kossakiem, Golgoty, Panoramy Siedmiogrodzkiej, Męczeństwa Chrześcijan z Janem Styką, a także Bitwy pod Piramidami z Wojciechem Kossakiem. Razem z Tadeuszem Popielem malował dioramy Branki tatarskie i Bitwa pod Grunwaldem.

Bratem Zygmunta, był prof. Jan Michał Rozwadowski prezes PAU.