ZWIERCIADŁO NIEBA - Adam Mekla

Delikatna i wzruszająca opowieść o byciu samotnym i odkrywaniu prawdziwych uczuć miłości i przyjaźni po raz pierwszy. O szukaniu prawd życiowych i ustosunkowaniu się do śmierci. Książka posiada zwiewny i poetycki styl. Zawiera w sobie także wiersze. Idealna dla każdego człowieka, młodego czy starszego, który lubi zamyślić się i docenić piękno otaczającego go świata oraz ulotność chwil.

„– Prawdziwa miłość zdarza się naprawdę rzadko. Rodzi się powoli, lecz pewnie. Nie może trwać zbyt długo, gdyż jest zbyt piękna. Nie sposób jej przerwać aż do śmierci. No i niewielu ludzi jest w stanie w ogóle jej doświadczyć.
– To ciekawe, tylko czy możliwe? – Podrywa oczy gdzieś w górę i zdaje myśleć.
– Chciałbym by była…
– Czyli to co czuje do siebie większość niesamotnych osób jest…?
– …Jakimś zauroczeniem, udawaniem, pragnieniem ciała, przywiązaniem…
– To smutne, ale zdaje się być prawdziwe. – Pierwszy raz widzę jej twarz zatroskaną. – Po czym zatem rozpoznać, czy to co czujemy jest prawdziwą miłością, czy nie?
– Ona rodzi się w duszy. To głównie miłość dwóch dusz.”

„– Chciałbym stać się jednym z nich – mówi.
– Ptaków?
– Istnień zatraconych w zachwycie przemierzania nieba, składających się na jego piękno i lekkich na tyle, by zapomnieć o codzienności. – Jego oczy zalśniły.
– To byłoby takie samotne… – mówię po zastanowieniu.
– …z punktu widzenia ludzi, zapewne tak… ale pomyśl. – Ożywia się. – Każdego dnia lecieć przed siebie. Nie czuć ciężaru ciała. Nie pamiętać tego, co było wczoraj i tylko przeżywać przeogromne szczęście niekończącej się chwili.
– To trochę jak narodzić się bez pamięci…
– …tak, jako część nieba.”