Sanjay Mehra jest naukowcem, który obserwuje Wszechświat w poszukiwaniu znaków życia na innych planetach. Stworzył on komputer, który wysyła w przestrzeń kosmiczną różne wariacje sylaby Om. Pewnego dnia otrzymuje odpowiedź na swoje wołanie. Niestety koledzy po fachu wyśmiewają Mehrę. Niedługo potem Sanjay i jego ciężarna żona Sonia wracają samochodem do domu. Nagle na niebie pojawia się pojazd kosmiczny. Przerażony Sanjay traci kontrolę nad pojazdem, auto dachuje... Mężczyzna ginie na miejscu. Sonii udaje się wyjść z wypadku bez szwanku, jednak dziecko, którego oczekuje doznało nieodwracalnego urazu mózgu.

Minęło osiemnaście lat. Pomimo swej ułomności Rohit jest szczęśliwym człowiekiem. Chociaż jest jedenastolatkiem zamkniętym w ciele młodego mężczyzny, ma wielu przyjaciół i zna go całe miasteczko.

Latem do miasteczka przyjeżdża Nisha. Nieświadoma stanu Rohita dziewczyna początkowo nie odczuwa sympatii do chłopaka, który cały czas jej dokucza i żartuje. Kiedy jednak dowiaduje się o jego stanie, zaprzyjaźnia się z nim. Od tej pory przez całe wakacje Rohit, Nisha i dzieci z miasteczka będą nierozłączni.

Któregoś dnia, zupełnie niechcący, przyjaciele znajdują komputer Sanjaya. Nie wiedząc co to za maszyna, Rohit naciska różne klawisze. Wkrótce pojawiają się kosmici. Nie pozostają jednak długo. Na Ziemi nie są bezpieczni.

Starając się uciec jak najszybciej, przybysze z innej planety zapominają o jednym ze swoich towarzyszy. Znajdują go Rohit z Nishą. Mały kosmita szybko zdobywa sympatię przyjaciół. Kiedy ci odkrywają, że kosmita posługuje się psychokinezą, nazywają go Jadoo (czyt: Dziadu; w językach hindi i urdu "jadoo" znaczy "magia").