Elżbieta Bimler–Mackiewicz

Warszawa 2002

wyd. I, ss. 304
il. cz.–b., format B5
oprawa miękka lakierowana
stan idealny (nowa)

W przeszłości znaki cechowe umieszczane na przedmiotach niosły ze sobą określone przesłania. Ich znaczenie było dobrze rozumiane przez ówczesnych użytkowników i odbiorców. Poprzez rozmiar, kształt, materiał, z którego dany przedmiot był wykonany i jego barwę dawał sygnał do otoczenia o wyjątkowości cechu, który go wytworzył.

Książka systematyzuje wiedzę o znakach i symbolach używanych w polskim rzemiośle od średniowiecza do XX w. Jest to pierwsze polskie pełne opracowanie tego tematu. To wynik wielu lat pracy autorki z zabytkami rzemieślniczymi, obserwowania ich złożonej natury i swoistego piękna. Tekst jest wzbogacony o ilustracje czarno–białe, w przeważającej części dotąd niepublikowane.

Treść:

• Pierwotne występowanie znaków i symboli cechowych na meblach, naczyniach szklanych i z metalu, skrzyniach, pieczęciach, ubiorze i biżuterii, militariach, chorągwiach, obrazach, sprzęcie liturgicznym i dewocjonaliach;
• Wizerunki na znakach cechowych (typy rzemiosł: spożywcze, włókienniczo–odzieżowe, skórzane, budowlane, metalowe; ikonografia warsztatów rzemieślniczych na zabytkach cechowych, symbole religijne, patroni rzemiosł i ich wizerunki);
• Przemiany polityczne i cywilizacyjne XIX i XX w. oraz ich wpływ na funkcjonowanie znaków i symboli;
• Znaki i symbole rzemiosła polskiego po II wojnie światowej.

• • • •