Znów ta miłość. Upragniona ale niemożliwa. Wzniosła i śmieszna. Chora. Anglia rok 1989. W teatrze Zielony Ptak trwają próby. Powstaje sztuka na kanwie pamiętników Julie Vairon pięknej malarki i kompozytorki zmarłej tragicznie przed pierwszą wojną światową. W ferworze przygotowań do premiery dyrektorka teatru sześćdziesięciopięcioletnia Sara Durham nieoczekiwanie zakochuje się w młodym ekscentrycznym aktorze. Czy Bill który mógłby być jej synem darzy ją szczerym uczuciem A może tylko wciąż odgrywa swoją rolę Fatalne zauroczenie jest jak choroba. Na szczęście Sara szybko się odkochuje - i zaraz angażuje się w nowy związek znów z mężczyzną młodszym o całe pokolenie. Oparcie znajduje w przyjaźni ze Stephenem głównym sponsorem przedsięwzięcia. Stephen jednak też ulega szaleństwu miłości - jest zakochany w Julie choć może ją znać tylko z jej pamiętników autoportretów i kompozycji. Granicząca z obłędem fascynacja pogrąża go w głębokiej depresji. Czy to przypadek że Sara i Stephen zainteresowali się tragiczną historią Julie Vairon Co łączy tych ludzi z różnych światów i epok Okazuje się że niepokojąco wiele. Lessing w tym co pisze jest bardzo humanistyczna. Stawia swoich bohaterów w obliczu rozpadającego się świata. W sytuacjach granicznych ujawnia się to co ludzkie miłość przywiązanie współodczuwanie. Dla mnie Lessing jest wielką autorką. - Olga Tokarczuk Gazeta Wyborcza Najsilniejszą stroną pisarstwa Lessing są wyprawy w rejony trudnych emocji i relacji międzyludzkich. - Adam Szostkiewicz Polityka Lessing przynależy do pokolenia Ingmara Bergmana i Michelangela Antonioniego. Tak jak wielcy filmowcy odkrywa ludzkie przypadłości i choroby zarówno w życiu społecznym jak w sferze psychicznej i seksualnej. - The Boston Globe Lessing pisze z punktu widzenia kogoś kto jest częścią tradycji literatury zachodnioeuropejskiej a jednak czuje się wobec niej zdystansowany pisze z jej marginesów. Ta perspektywa marginesu jest jedną z jej największych zalet jako pisarki daje swobodę odkrywania i analizowania ośrodków naszej kultury. - Jeannette King Jej pisanie jest pełne wrażliwości którą daje głos kobiet w literaturze tak jak u nas Zapolskiej czy Nałkowskiej. Inność spojrzenia kobiet daje wrażliwość społeczną i psychologiczną. - Kazimiera Szczuka Dziennik Polski Technika jednym słowem doskonała. - Saturday Review

Stron 448, WAB