 |
|
Tak pisali o nas:
Rzecz o Książkach
Źródło : Tomasz Stańczyk, Rzeczpospolita 02.02.2008
Herbarz najwyżej zatwierdzony
Pomysł wydawania reprintów nigdy nie wydaje się bardziej sensowny, niż gdy chodzi o książkę nie tylko rzadką, lecz jednocześnie wyjątkowo niedostępną dla kieszeni czytelnika.
Taki właśnie jest przypadek wydanego w 1853 roku w Warszawie „Herbarza rodzin szlacheckich Królestwa Polskiego najwyżej zatwierdzonego“. Pod koniec ubiegłego roku na aukcji w Warszawie został sprzedany za 14 tysięcy złotych. Niemal jednocześnie ukazało się jego fotooffsetowe wydanie. Jest on zwany herbarzem Pawliszczewa, od nazwiska wysokiego urzędnika carskiego obarczonego zadaniem wydania takiej publikacji. Poprzedziła je lustracja szlachty Królestwa Polskiego, która musiała udowodnić swoje prawa do herbu.
Kolorowym podobiznom 135 herbów wykonanych, jak podkreślono we wstępie, przez najprzedniejszych petersburskich rytowników towarzyszą – oczywiście w dwóch językach – ich skrupulatne opisy i wykazy 389 rodzin, które je noszą. Najciekawsze są informacje o nadaniach szlachectw i herbów przez carów Aleksandra I i Mikołaja I. Mieszane uczucia budzą te, które zostały otrzymane za „niezłomną wierność i przywiązanie do tronu“. Właśnie z tego powodu został hrabią Aleksander Walewski. Jednak w innych przypadkach chodziło o uhonorowanie pracy dla kraju, czyli Królestwa Polskiego, jak w przypadku Wojciecha Langego, budowniczego kanałów żeglownych, lub sumiennej, długoletniej służby urzędniczej dyrektorów, komisarzy, inspektorów. Jeden z nich, Józef Majewski, otrzymał herb o znamiennej nazwie Dosługa. Bywało, że dzieci były podnoszone do stanu szlacheckiego za pełne poświęcenia czyny swoich rodziców. Taki był przypadek dzieci Jana Danielskiego, komisarza obwodu pułtuskiego, który zmarł „przez gorliwość swoją o dobro ludzkości w czasie panującej w tym powiecie choroby cholery“. Nobilitowany aptekarz, także za zasługi w zwalczaniu cholery, dostał w herbie czarę z wężem, a nauczyciel trzy gęsie pióra. Car nie pomijał neofitów, nadając herb i szlachectwo Wołowskim i Fraenklom.
„Herbarz rodzin szlacheckich Królestwa Polskiego najwyżej zatwierdzony“. Reprint wydania z 1853 r.Wydawnictwo graf_ika, Warszawa 2007
|
|
 |
|
|
Prezentujemy Państwu reprint
Zielnik Czarodziejski
Józefa Rostafińskiego
J. Rostafiński Zielnik Czarodziejski
Reprint wydania z 1893 r.
Str. 202
Format: 160x250 mm
Oprawa twarda, zadrukowana wyklejka
Józef Rostafiński (1[zasłonięte]850-19); botanik, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego; członek PAU, pionier polskiej florystyki. Jedna z jego książek, Przewodnik do oznaczania roślin w Polsce dziko rosnących, doczekała się 21 wydań między 1886 i 1979 rokiem.
Zielnik Czarodziejski - naukowe badanie dawnych przesądów, czarów i roślin czarodziejskich, w których Rostafiński wykazał, że owe wierzenia wśród ludu nie są wyobrażeniami, zachowanymi jeszcze z prastarych czasów pogańskich.
Wierzenia te zostały zatarte przez chrześcijaństwo i idącą w ślad za nim kulturę. Nastąpiło to w znacznej części w wieku XVI za pomocą popularnej polskiej literatury ludowej: Ogrody zdrowia; Księgi o gospodarstwie Piotra de Crescentis; Lekarstwa doświadczone Jana Pileckiego; Herbarz polski (roślinnym) Marcina z Urzędowa; Zielnik Szymona Syreńskiego; Młot na czarownice; Sekreta białogłowskie Haura i wiele, wiele innych, z których Rostafiński wybrał, zebrał i usystematyzował te najciekawsze i zaprezentował w swoim Zielniku.
        
Uważam, że cytat z Encyklopedii staropolskiej Z. Glogera będzie najbardziej zachęcającym do zakupu tej bardzo interesującej pozycji.
"Jeżeli zważymy, że sam zielnik Syreńskiego obejmuje przeszło 1500 stron in folio ścisłego druku, naszpikowanych tysiącami przesądów, pojmiemy, jak potwornie obfitą była ta strawa, płynąca przeważnie z zachodu i południa Europy do Polski dla nakarmienia ogółu polskiego, łaknącego, tak jak wszystkie inne, wszelakich sekretów i wiedzy, w codziennym życiu stosowanej. Prof. Rostafiński z literatury powyższej spożytkował do swego Zielnika czarodziejskiego wszystko, co się tyczy chorób ludzi i zwierząt, czarów, duchów, wróżb, wpływu roślin na: miłość, zgodę, niezgodę, wymowę, pamięć itd. Dowiadujemy się tu między innymi, że ziele Dziewięćsił, włożone dzieciom do kolebki, zachowywa je od złego urzeczenia bab. Boże drzewko dobrze jest przeciw czarom w małżeństwie w łoże słać. Dębowe liście i drzewo są środkiem przeciw czarom, a dymu z liści dębowych czart się boi. Dziewanna oddala czary, wymowność dawa, język wolny czyni ku wymowności... i tam, gdzie rad siadasz, pokrop tą wódką, a będą przy tobie dobrzy duchowie ku potwierdzeniu ciebie. Dzięgiel noszony zabezpiecza od zczarowania personę i dom, żuty serce smętne rozwesela, strachy, cienie nocne odpędza. Gwoździki kramne czynią mocnych w małżeństwie. Koszyszczko miłośnie zczarowanym pomaga. Lubczyk dobry jest przeciw czarom rzuconym na bydło. Oman tęskność oddala, serce uwesela, człowieka wdzięcznego, miłego i przyjemnego czyni, kłopot odpędza i zapomnienie przywodzi, cerę cudną czyni. Pietruszka paniom niepłodnym służy. Pięciornik - kto co od króla będzie żądał, otrzyma wszystko, mając przy sobie to ziele, albowiem czyni człowieka wymownym i przyjemnym. Piołun pod podeszwami noszony rozbudza apetyt. Piwonia (korzeń i nasiona) lekarstwo dla opętanych i przeciw czarom. Pokrzyk roślina jest czarodziejska. Pokrzywa trzymana w ręku ze złocieniem zabezpiecza od strachów i widm. Polej kreteński, kto chciwy czci, chwały i uwielbienia, ma go nosić przy sobie. Przestęp noszony na szyi chroni od czarów. Rośnik noszony na szyi zamienia nieprzyjaciół w przyjaciół, we wszelkich zawodach daje szczęście, chroni przed czarami. Ruta, zebrana przed wschodem słońca i używana na surowo, dobra przeciw czarom. Słonecznik mężom sił dodaje. Szafran w miarę użyty rozwesela serca, nadużyty czyni człowieka smutnym. Szałwja - jak zapewnia Syreński - tak jest skuteczna do płodności, że w Egipcie po morowem powietrzu przymuszano pozostałych mieszkańców do jej picia".
|
|
|
|
Wszelkie prawa zastrzeżone. Wszelkie prawa autorskie i wydawnicze oraz pokrewne należą do: Wydawnictwa Grafika, Gopher U.R.P. oraz PHU "Zeta". Użyte nazwy własne należą do ich właścicieli, cytowane fragmenty notatek prasowych, wywiadów etc. podlegają ochronie zgodnie z prawem prasowym i pochodnymi.
|
|
|
|
|
|
Ważne
Każdy udział w licytacji lub dokonanie zakupu przez Kup teraz jest wiążące.
Prosimy o przemyślane zakupy i o zapoznanie się z regulaminem. Udział w aukcji oznacza bowiem jego pełną akceptację!
Uprzejmie informujemy, że wysyłki są realizowane w momencie zaksięgowania wpłaty na naszym koncie.
O nas:
Naczelną naszą dewizą jest odkopać, odkurzyć, odświeżyć i upowszechnić to co niedostępne dla zwykłych ludzi, to co zakopane w magazynach, na półkach bibliotek, antykwariatów i muzeów.
Cymelia... skarby naszej (i nie tylko) kultury i sztuki, architektury, kartografii, literatury...
Zeta Ars zajmuje się sprzedażą reprintów białych kruków, cymeliów, starych map, rycin, grafik itp. Na część wydawnictw znajdujących się w naszej ofercie posiadamy wyłączność sprzedaży. Podejmując decyzję o druku i wprowadzeniu do oferty, staramy się, aby produkt końcowy spełniał kryteria najwyższej jakości przy zachowaniu niewygórowanej ceny. Prowadzimy sprzedaż zarówno detaliczną jak i hurtową.
Dane kontaktowe:
PHU "Zeta"
Al. W.Korfantego 179B
40-153 Katowice
tel.:032 [zasłonięte] 07
faks: 032 [zasłonięte] 15
tel. kom. 607 [zasłonięte] 665
[zasłonięte]@zeta-ars.pl
Numer Rachunku bankowego: 70-[zasłonięte]00076-[zasłonięte]033000[zasłonięte]0638
Nasz komunikator GG:
|
|
|
|
