 |
| |
Zbrodnia - Sprawa generała Fieldorfa-Nila
Marat Stanisław i Snopkiewicz Jacek
Od autorów
Pierwszy szef Kedywu, Kierownictwa Komendy Głównej Armii Krajowej, generał August Emil Fieldorf - "Nil" w dniu 16 kwietnia 1952 roku w tajnym procesie został skazany na karę śmierci za przestępstwo z art.1.pkt.1. dekretu z 31 sierpnia 1944 r. ("o wymiarze kary dla faszystowsko-hitlerowskich zbrodniarzy i zdrajców Narodu Polskiego"). Wyrok wykonano w więzieniu na Mokotowie 24 lutego 1953 roku. Prawo wykorzystano przeciwko człowiekowi niewinnemu, wielkich zasług dla swojego kraju.
W procesie Fieldorfa zeznawali świadkowie poddani torturom, powoływano się na sfałszowane dokumenty. Za taką cenę oficerowie śledczy, prokuratorzy i sędziowie chcieli dowieść, że głównym celem Armii Krajowej była współpraca z okupantem. Tragedia Armii Krajowej, dowódców i żołnierzy, która zaczęła się od wspólnej z Armią Czerwoną walki o Wilno w lipcu 1944 r. dogasała w celach Mokotowa, Wronek, Rawicza, w łagrach i na zsyłkach.
Przez wiele lat rodzina generała i towarzysze broni domagali się rehabilitacji dowódcy Kedywu i tym samym jego żołnierzy. 8 kwietnia 1957 r. Generalna Prokuratura wystąpiła z wnioskiem o wznowienie postępowania na korzyść skazanego, ale jak się okazało, czas prawdziwej rehabilitacji jeszcze nie nadszedł. W 1958 r. śledztwo umorzono "wobec braku dowodów winy oskarżonego". Dopiero 7 marca 1989 r. - po 37 latach od daty skazania - Prokurator Generalny PRL postanowił zmienić postanowienie z 1958 r. przez przyjęcie, "iż podstawą umorzenia jest stwierdzenie, że August Emil Fieldorf nie popełnił zarzuconego mu czynu".
Stron 128, Alfa |
|
|
|
|
|
