Masaż segmentarny należy do grupy masaży wykonywanych na sucho, rękami masażysty. Jest masażem leczniczym. Składa się z szeregu chwytów i opracowań, których ściśle określona technika i kolejność wykonania, przy uwzględnieniu zasad dawkowania, pozwala na wykrywanie i usuwanie zmian chorobowych, a często również przyczyn chorobowych na drodze odruchowej. W odróżnieniu od masażu klasycznego, masaż segmentarny znajduje szczególne zastosowanie w leczeniu chorób narządów wewnętrznych. Twórcami masażu segmentarnego są: kierownik oddziału i masażysta w Instytucie Promieniolecznictwa O. Glaser oraz lekarz naczelny Instytutu Rentgenowskiego i Promieniolecznictwa doc. dr med. W. A. Dalicho. Na podstawie kilkunastoletniej działalności praktycznej (1936 -1952), w oparciu o prace licznych badaczy (Head, Mackenzie, Hansen, Ricker, Sperański, Corne-lius, Hartmann, Kohlrausch, Lange, Leube, Dicke i inni) zajmujących się czynnościowymi wzajemnymi oddziaływaniami narządów i tkanek organizmu, opublikowali oni w 1952 r. masaż segmentarny. Metoda ta uwzględnia możliwe zmiany odruchowe powstające w różnych tkankach i podaje sposoby ich usuwania poprzez zastosowanie szczególnych, ściśle określonych rękoczynów. Ze względu na wywieranie znacznego wpływu na funkcjonowanie narządów wewnętrznych oraz możliwość leczenia i usuwania zmian odruchowych w narządach i tkankach metoda ta jest uzupełnieniem masażu klasycznego lub, jak twierdzą niektórzy, masaż klasyczny jest uzupełnieniem masażu segmentarnego. W niniejszej książce zajmę się dokładnym omówieniem tej metody masażu oraz pokażę, jak praktycznie wykonywać masaż segmentarny. Podobnie jak w „Masażu klasycznym" rezygnuję z zagłębiania się w anatomię i fizjologię mając nadzieję, że czytelnik zna doskonale te zagadnienia bądź uzupełni swoje wiadomości korzystając z literatury fachowej. Pewne elementy anatomii i fizjologii, zwłaszcza układu nerwowego, zostaną omówione tylko na tyle, na ile jest to niezbędne do zrozumienia zagadnienia. Rola masażysty w zespole rehabilitacyjnym, cechy psychofizyczne, higiena osobista, wyposażenia gabinetu do masażu oraz rys historyczny są informacjami wspólnymi dla wszystkich metod masażu. Zostały one omówione w książce pt. „Masaż klasyczny" w rozdziale l. „Omówienie ogólne masażu". Uznałem, że nie ma potrzeby powielania tych informacji w niniejszym opracowaniu. Mam nadzieję, że książka będzie pomocna zarówno przy nauczaniu masażu, jak również w pracy zawodowej masażystów. Adam Zborowski
Spis Treści
1. CZĘŚĆ TEORETYCZNA
W ciągu dwudziestu lat pracy w szkole medycznej często zmuszony byłem do korzystania z wydawnictw fachowych, w tym atlasów anatomicznych. Większość z nich to wspaniałe, wielotomowe, profesjonalnie przygotowane opracowania, jednak - ze względu na mnogość szczegółów - mało czytelne. Druga grupa wydawnictw to kilkudziesięciostronicowe omówienia z niewielką ilością ilustracji. Brakowało mi na rynku wydawniczym opracowań pośrednich, odpowiednio dostosowanych do potrzeb szkolnictwa medycznego. Podjąłem więc próbę przygotowania takiego atlasu - niezbyt obszernego i, co nie jest bez znaczenia, niezbyt drogiego, a jednocześnie na tyle bogatego w treści i ilustracje, by sprostać oczekiwaniom najbardziej wymagających nauczycieli anatomii średniego szkolnictwa medycznego. Część zawartych w nim rycin powstała na podstawie opisów zaczerpniętych z książek anatomicznych, część łączy w sobie elementy kilku ilustracji, jeszcze inne ukazują struktury z nowej perspektywy. W niektórych przypadkach wzorowałem się na ilustracjach już publikowanych. Pięć lat pracy, konsultacje ze specjalistami, uważne wysłuchiwanie opinii wielu nauczycieli anatomii doprowadziło w końcu do powstania tego opracowania. Spis treści: - Komórki - Tkanki - Powłoka wspólna - Metameria - Kości, stawy i więzadła - Mięśnie - Trzewia - Układ naczyniowy - Gruczoły dokrewne - Układ nerwowy - Narządy zmysłów
Oprawa twarda 306 str.
