Masaż segmentarny należy do grupy masaży wykonywanych na sucho, rękami masażysty. Jest masażem leczniczym. Składa się z szeregu chwytów i opracowań, których ściśle określona technika i kolejność wykonania, przy uwzględnieniu zasad dawkowania, pozwala na wykrywanie i usuwanie zmian chorobowych, a często również przyczyn chorobowych na drodze odruchowej. W odróżnieniu od masażu klasycznego, masaż segmentarny znajduje szczególne zastosowanie w leczeniu chorób narządów wewnętrznych. Twórcami masażu segmentarnego są: kierownik oddziału i masażysta w Instytucie Promieniolecznictwa O. Glaser oraz lekarz naczelny Instytutu Rentgenowskiego i Promieniolecznictwa doc. dr med. W. A. Dalicho. Na podstawie kilkunastoletniej działalności praktycznej (1936 -1952), w oparciu o prace licznych badaczy (Head, Mackenzie, Hansen, Ricker, Sperański, Corne-lius, Hartmann, Kohlrausch, Lange, Leube, Dicke i inni) zajmujących się czynnościowymi wzajemnymi oddziaływaniami narządów i tkanek organizmu, opublikowali oni w 1952 r. masaż segmentarny. Metoda ta uwzględnia możliwe zmiany odruchowe powstające w różnych tkankach i podaje sposoby ich usuwania poprzez zastosowanie szczególnych, ściśle określonych rękoczynów. Ze względu na wywieranie znacznego wpływu na funkcjonowanie narządów wewnętrznych oraz możliwość leczenia i usuwania zmian odruchowych w narządach i tkankach metoda ta jest uzupełnieniem masażu klasycznego lub, jak twierdzą niektórzy, masaż klasyczny jest uzupełnieniem masażu segmentarnego. W niniejszej książce zajmę się dokładnym omówieniem tej metody masażu oraz pokażę, jak praktycznie wykonywać masaż segmentarny. Podobnie jak w „Masażu klasycznym" rezygnuję z zagłębiania się w anatomię i fizjologię mając nadzieję, że czytelnik zna doskonale te zagadnienia bądź uzupełni swoje wiadomości korzystając z literatury fachowej. Pewne elementy anatomii i fizjologii, zwłaszcza układu nerwowego, zostaną omówione tylko na tyle, na ile jest to niezbędne do zrozumienia zagadnienia. Rola masażysty w zespole rehabilitacyjnym, cechy psychofizyczne, higiena osobista, wyposażenia gabinetu do masażu oraz rys historyczny są informacjami wspólnymi dla wszystkich metod masażu. Zostały one omówione w książce pt. „Masaż klasyczny" w rozdziale l. „Omówienie ogólne masażu". Uznałem, że nie ma potrzeby powielania tych informacji w niniejszym opracowaniu. Mam nadzieję, że książka będzie pomocna zarówno przy nauczaniu masażu, jak również w pracy zawodowej masażystów. Adam Zborowski
Spis Treści
1. CZĘŚĆ TEORETYCZNA
Coraz częściej wzbogaca się masaż klasyczny o elementy masażu segmentarnego, masażu tkanki łącznej i okostnej, terapii manualnej, akupresury czy gimnastyki leczniczej, w celu dostosowania działań masażysty do potrzeb pacjenta. Na podstawie badań i obserwacji stwierdzono, że spośród znanych metod masażu, masaż klasyczny jest najskuteczniejszy w leczeniu chorób narządu ruchu. Ciągle rosnące zainteresowanie masażem sprawiło, że mimo wydania w 1994, 1996 i 2000 roku „Masażu klasycznego" zaistniała potrzeba wznowienia nakładu. Szybki napływ do naszego kraju nowych i mało znanych do tej pory metod pracy z ciałem oraz potrzeba dostosowania pewnych działań do standardów UE sprawiły, że po przeredagowaniu i uzupełnieniu oraz zmianie szaty graficznej zdecydowałem się na czwarte wydanie „Masażu klasycznego", które właśnie oddaję czytelnikowi do ręki. Ze względu na obszerność materiału, podobnie jak w poprzednich wydaniach, pomijam wiadomości z anatomii, fizjologii oraz całej grupy przedmiotów medycznych zakładając, że czytelnik posiada niezbędny zasób wiedzy z tej dziedziny bądź uzupełni ją, korzystając z literatury fachowej. Pewne elementy anatomii i fizjologii zostaną zasygnalizowane, ale tylko na tyle, na ile jest to niezbędne do zrozumienia niektórych procesów. Mam nadzieję, że nowe wydanie, z poszerzoną częścią teoretyczną oraz rozbudowaną do ponad pół tysiąca zdjęć częścią praktyczną, będzie pomocne przy nauczaniu masażu, jak również w pracy wykwalifikowanych masażystów. - Adam Zborowski Masaż klasyczny jest metodą leczenia fizykalnego zewnętrznych i wewnętrznych objawów chorobowych, a w wielu przypadkach przyczyn chorobowych. Polega na mechanicznym drażnieniu tkanek. Wywiera pośredni i bezpośredni wpływ na organizm. Składa się z wielu chwytów, ruchów i opracowań (głaskania, rozcierania, ugniatania, oklepywania, wibracji, roztrząsania, wałkowania), których celem jest nie tylko leczenie, lecz także zapobieganie wielu chorobom. Masaż jest również integralną częścią odnowy biologicznej. Na podstawie badań i obserwacji stwierdzono, że spośród znanych metod masażu, masaż klasyczny jest najskuteczniejszy w leczeniu chorób narządu ruchu. Ciągle rosnące zainteresowanie masażem sprawiło, że mimo wydania w 1994 i 1996 roku Masażu klasycznego zaistniała potrzeba wznowienia nakładu. Spis treści: Od autora 1. Omówienie ogólne masażu 1.1. Rys historyczny 1 .2. Rola masażysty, cechy psychofizyczne, higiena osobista 1.3. Wyposażenie pomieszczeń do masażu 1.4. Środki poślizgowe i wspomagające masaż 2. Część teoretyczna 2.1. Zasady stosowania masażu klasycznego 2.2. Omówienie poszczególnych technik masażu - Głaskania - Rozcierania - Ugniatania - Oklepywania - Wibracje - Roztrząsanie - Wałkowanie 2.3. Wpływ masażu klasycznego na tkanki i układy - Tkanka łączna - Tkanka mięśniowa - Masaż izometryczny - Powłoka wspólna (skóra) - Układ nerwowy - Układ krążenia - Układ oddechowy - Układ pokarmowy - Układ moczowy - Układ płciowy - Układ wewnątrzwydzielniczy 3. Część praktyczna 3.1. Czynności przygotowawcze, zabieg, czynności po zabiegu 3.2. Diagnostyka 3.3. Masaż poszczególnych części ciała 3.3.1. Masaż kończyny górnej - Palce - Śródręcze - Staw promieniowo-nadgarstkowy - Przedramię - Staw łokciowy - Ramię - Staw ramienny 3.3.2. Masaż kończyny dolnej - Palce - Śródstopie - Staw skokowy - Podudzie - Staw kolanowy - Udo - Staw biodrowy - Pośladki 3.3.3. Masaż grzbietu i kręgosłupa 3.3.4. Masaż mięśnia czworobocznego 3.3.5. Masaż karku 3.3.6. Masaż mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych 3.3.7. Masaż klatki piersiowej 3.3.8. Masaż powłok brzusznych 3.3.9. Masaż twarzy 3.3.10. Masaż twarzy metodą uciskową 3.3.11. Masaż szyi 3.3.12. Masaż głowy Repetytorium Bibliografia
Oprawa miękka - 474 str.
Od pierwszego wydania Drenażu limfatycznego w roku minęło 12 lat. To 12 lat zdobywania doświadczeń, poszukiwania nowych rozwiązań i analizowania efektów własnej pracy z pacjentami i uczniami. To również okres częstych rozmów z kolegami masażystami -wspólnych przemyśleń i dyskusji. Wszystko to spowodowało, że w trzecim wydaniu Drenażu limfatycznego, które oddaję czytelnikowi do ręki zmodyfikowałem nieznacznie sposób wykonywania drenażu. W porównaniu z poprzednimi wydaniami zrezygnowałem z przedstawienia dwóch metod drenażu. Opisałem metodę, którą wybrałem i z powodzeniem stosuję w pracy zawodowej. Często spotykałem się z zarzutem, że we wcześniejszych wydaniach brak jest omówienia kwestii patologii układu chłonnego i postępowania udrażniającego. Poszerzyłem więc zawartość książki właśnie o te zagadnienia. Na ile mój zamiar się powiódł, ocenią czytelnicy. - Adam Zborowski Spis treści: 1. CZĘŚĆ TEORETYCZNA 1.1. Zarys anatomii i fizjologii układu chłonnego 1.2. Postępowanie w manualnym drenażu limfatycznym 1.3. Zasady stosowania drenażu limfatycznego 2. CZĘŚĆ PRAKTYCZNA 2.1. Drenaż limfatyczny twarzy 2.2. Drenaż limfatyczny karku i głowy 2.3. Drenaż limfatyczny klatki piersiowej 2.4. Drenaż limfatyczny grzbietu 2.5. Drenaż limfatyczny kończyny górnej 2.6. Głębokie opracowanie brzucha 2.7. Drenaż limfatyczny powłok brzusznych poniżej pępka 2.8. Drenaż limfatyczny okolicy lędźwiowo-krzyżowej 2.9. Drenaż limfatyczny kończyny dolnej
Oprawa miękka - 221 str.
