Masaż segmentarny należy do grupy masaży wykonywanych na sucho, rękami masażysty. Jest masażem leczniczym. Składa się z szeregu chwytów i opracowań, których ściśle określona technika i kolejność wykonania, przy uwzględnieniu zasad dawkowania, pozwala na wykrywanie i usuwanie zmian chorobowych, a często również przyczyn chorobowych na drodze odruchowej. W odróżnieniu od masażu klasycznego, masaż segmentarny znajduje szczególne zastosowanie w leczeniu chorób narządów wewnętrznych. Twórcami masażu segmentarnego są: kierownik oddziału i masażysta w Instytucie Promieniolecznictwa O. Glaser oraz lekarz naczelny Instytutu Rentgenowskiego i Promieniolecznictwa doc. dr med. W. A. Dalicho. Na podstawie kilkunastoletniej działalności praktycznej (1936 -1952), w oparciu o prace licznych badaczy (Head, Mackenzie, Hansen, Ricker, Sperański, Corne-lius, Hartmann, Kohlrausch, Lange, Leube, Dicke i inni) zajmujących się czynnościowymi wzajemnymi oddziaływaniami narządów i tkanek organizmu, opublikowali oni w 1952 r. masaż segmentarny. Metoda ta uwzględnia możliwe zmiany odruchowe powstające w różnych tkankach i podaje sposoby ich usuwania poprzez zastosowanie szczególnych, ściśle określonych rękoczynów. Ze względu na wywieranie znacznego wpływu na funkcjonowanie narządów wewnętrznych oraz możliwość leczenia i usuwania zmian odruchowych w narządach i tkankach metoda ta jest uzupełnieniem masażu klasycznego lub, jak twierdzą niektórzy, masaż klasyczny jest uzupełnieniem masażu segmentarnego. W niniejszej książce zajmę się dokładnym omówieniem tej metody masażu oraz pokażę, jak praktycznie wykonywać masaż segmentarny. Podobnie jak w „Masażu klasycznym" rezygnuję z zagłębiania się w anatomię i fizjologię mając nadzieję, że czytelnik zna doskonale te zagadnienia bądź uzupełni swoje wiadomości korzystając z literatury fachowej. Pewne elementy anatomii i fizjologii, zwłaszcza układu nerwowego, zostaną omówione tylko na tyle, na ile jest to niezbędne do zrozumienia zagadnienia. Rola masażysty w zespole rehabilitacyjnym, cechy psychofizyczne, higiena osobista, wyposażenia gabinetu do masażu oraz rys historyczny są informacjami wspólnymi dla wszystkich metod masażu. Zostały one omówione w książce pt. „Masaż klasyczny" w rozdziale l. „Omówienie ogólne masażu". Uznałem, że nie ma potrzeby powielania tych informacji w niniejszym opracowaniu. Mam nadzieję, że książka będzie pomocna zarówno przy nauczaniu masażu, jak również w pracy zawodowej masażystów. Adam Zborowski
Spis Treści
1. CZĘŚĆ TEORETYCZNA
W ciągu dwudziestu lat pracy w szkole medycznej często zmuszony byłem do korzystania z wydawnictw fachowych, w tym atlasów anatomicznych. Większość z nich to wspaniałe, wielotomowe, profesjonalnie przygotowane opracowania, jednak - ze względu na mnogość szczegółów - mało czytelne. Druga grupa wydawnictw to kilkudziesięciostronicowe omówienia z niewielką ilością ilustracji. Brakowało mi na rynku wydawniczym opracowań pośrednich, odpowiednio dostosowanych do potrzeb szkolnictwa medycznego. Podjąłem więc próbę przygotowania takiego atlasu - niezbyt obszernego i, co nie jest bez znaczenia, niezbyt drogiego, a jednocześnie na tyle bogatego w treści i ilustracje, by sprostać oczekiwaniom najbardziej wymagających nauczycieli anatomii średniego szkolnictwa medycznego. Część zawartych w nim rycin powstała na podstawie opisów zaczerpniętych z książek anatomicznych, część łączy w sobie elementy kilku ilustracji, jeszcze inne ukazują struktury z nowej perspektywy. W niektórych przypadkach wzorowałem się na ilustracjach już publikowanych. Pięć lat pracy, konsultacje ze specjalistami, uważne wysłuchiwanie opinii wielu nauczycieli anatomii doprowadziło w końcu do powstania tego opracowania. Spis treści: - Komórki - Tkanki - Powłoka wspólna - Metameria - Kości, stawy i więzadła - Mięśnie - Trzewia - Układ naczyniowy - Gruczoły dokrewne - Układ nerwowy - Narządy zmysłów
Oprawa twarda 306 str.
Coraz częściej wzbogaca się masaż klasyczny o elementy masażu segmentarnego, masażu tkanki łącznej i okostnej, terapii manualnej, akupresury czy gimnastyki leczniczej, w celu dostosowania działań masażysty do potrzeb pacjenta. Na podstawie badań i obserwacji stwierdzono, że spośród znanych metod masażu, masaż klasyczny jest najskuteczniejszy w leczeniu chorób narządu ruchu. Ciągle rosnące zainteresowanie masażem sprawiło, że mimo wydania w 1994, 1996 i 2000 roku „Masażu klasycznego" zaistniała potrzeba wznowienia nakładu. Szybki napływ do naszego kraju nowych i mało znanych do tej pory metod pracy z ciałem oraz potrzeba dostosowania pewnych działań do standardów UE sprawiły, że po przeredagowaniu i uzupełnieniu oraz zmianie szaty graficznej zdecydowałem się na czwarte wydanie „Masażu klasycznego", które właśnie oddaję czytelnikowi do ręki. Ze względu na obszerność materiału, podobnie jak w poprzednich wydaniach, pomijam wiadomości z anatomii, fizjologii oraz całej grupy przedmiotów medycznych zakładając, że czytelnik posiada niezbędny zasób wiedzy z tej dziedziny bądź uzupełni ją, korzystając z literatury fachowej. Pewne elementy anatomii i fizjologii zostaną zasygnalizowane, ale tylko na tyle, na ile jest to niezbędne do zrozumienia niektórych procesów. Mam nadzieję, że nowe wydanie, z poszerzoną częścią teoretyczną oraz rozbudowaną do ponad pół tysiąca zdjęć częścią praktyczną, będzie pomocne przy nauczaniu masażu, jak również w pracy wykwalifikowanych masażystów. - Adam Zborowski Masaż klasyczny jest metodą leczenia fizykalnego zewnętrznych i wewnętrznych objawów chorobowych, a w wielu przypadkach przyczyn chorobowych. Polega na mechanicznym drażnieniu tkanek. Wywiera pośredni i bezpośredni wpływ na organizm. Składa się z wielu chwytów, ruchów i opracowań (głaskania, rozcierania, ugniatania, oklepywania, wibracji, roztrząsania, wałkowania), których celem jest nie tylko leczenie, lecz także zapobieganie wielu chorobom. Masaż jest również integralną częścią odnowy biologicznej. Na podstawie badań i obserwacji stwierdzono, że spośród znanych metod masażu, masaż klasyczny jest najskuteczniejszy w leczeniu chorób narządu ruchu. Ciągle rosnące zainteresowanie masażem sprawiło, że mimo wydania w 1994 i 1996 roku Masażu klasycznego zaistniała potrzeba wznowienia nakładu. Spis treści: Od autora 1. Omówienie ogólne masażu 1.1. Rys historyczny 1 .2. Rola masażysty, cechy psychofizyczne, higiena osobista 1.3. Wyposażenie pomieszczeń do masażu 1.4. Środki poślizgowe i wspomagające masaż 2. Część teoretyczna 2.1. Zasady stosowania masażu klasycznego 2.2. Omówienie poszczególnych technik masażu - Głaskania - Rozcierania - Ugniatania - Oklepywania - Wibracje - Roztrząsanie - Wałkowanie 2.3. Wpływ masażu klasycznego na tkanki i układy - Tkanka łączna - Tkanka mięśniowa - Masaż izometryczny - Powłoka wspólna (skóra) - Układ nerwowy - Układ krążenia - Układ oddechowy - Układ pokarmowy - Układ moczowy - Układ płciowy - Układ wewnątrzwydzielniczy 3. Część praktyczna 3.1. Czynności przygotowawcze, zabieg, czynności po zabiegu 3.2. Diagnostyka 3.3. Masaż poszczególnych części ciała 3.3.1. Masaż kończyny górnej - Palce - Śródręcze - Staw promieniowo-nadgarstkowy - Przedramię - Staw łokciowy - Ramię - Staw ramienny 3.3.2. Masaż kończyny dolnej - Palce - Śródstopie - Staw skokowy - Podudzie - Staw kolanowy - Udo - Staw biodrowy - Pośladki 3.3.3. Masaż grzbietu i kręgosłupa 3.3.4. Masaż mięśnia czworobocznego 3.3.5. Masaż karku 3.3.6. Masaż mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych 3.3.7. Masaż klatki piersiowej 3.3.8. Masaż powłok brzusznych 3.3.9. Masaż twarzy 3.3.10. Masaż twarzy metodą uciskową 3.3.11. Masaż szyi 3.3.12. Masaż głowy Repetytorium Bibliografia
Oprawa miękka - 474 str.
