Zasady budowy wodociągów
wydawnictwo: Wydawnictwo Seidel-Przywecki
ISBN:[zasłonięte]978-83956-02-1
wydanie: 2008
format: B5, str. 352, oprawa TWARDA
Luksusowy reprint publikacji, wydanej w 1914 roku przez Politechniki Lwowską pt. "Zasady Budowy Wodociągów", autorstwa Prof. Zygmunta Ciechanowskiego, Prof. Maksymiliana Matakiewicza i Prof. Karola Pomianowskiego jest pierwszym polskim podręcznikiem z zakresu inżynierii sanitarnej. Słowo wstępne do reprintu napisał dr hab. inż. Jan Sozański, absolwent Politechniki Lwowskiej, który zaznacza, że "...omawiana książka, (...), w polskiej literaturzenaukowo-technicznej była uznawana za dzieło wyjątkowe. Ta niezwykłość wynikała nie tylko z faktu, że jest historycznie pierwszą w polskim piśmiennictwie technicznym monografią na ten temat, a także z uwagi na kompleksowość, gruntowność i oryginalność ujęcia tematu oraz ścisłość i rzetelność, dającą podstawę do zrozumienia funkcjonowania systemów wodociągowych. Mnogość starannie dobranych przykładów rozwiązań europejskich i polskich oraz znakomite ilustracje wzbogacają treść dzieła, znacznie ułatwiając zrozumienie i przyswojenie sobie zawartych w nim informacji. Wreszcie przedstawia ona aktualny stan wiedzy wodociągowej z początku XX wieku, czyli okresu, w którym ukazała się drukiem. To wszystko stawia tę pracę w rzędzie najlepszych opracowań tego tematu na świecie, w niczym nie odbiegających od analogicznych prac ukazujących się w tamtym czasie w krajach o najbardziej wówczas rozwiniętych systemach wodociągowych jak USA, Anglia, Niemcy".
Zagęszczenie zaludnienia osad wytworzyło potrzebę starania się o odpowiednie warunki bytu dla ludności, a przedewszystkiem o doprowadzenie zdrowej wody do picia i do Celów gospodarczych, osuszenie terenów na których zbudowano osady, a wreszcie odprowadzenie wód zużytych i opadowych.
Już w staroiytności budowano wodociągi, które do dziś dnia uważa się jako budowle pomnikowe; niejednokrotnie posiadały one znaczne rozmiary. Znane są z historyi wodociągi Egiptu, Babylonu, Syryi, Asyryi i Chin. Badania wodociągu Pergamonu wykazały, że woda prowadzoną była rurami, w których w najniższych punktach panowało ciśnienie około 20-u atmosfer, tj. 200 m. słupa wody. Słynne są również wodociągi rzymskie, budowane rzadko jako kanały otwarte; zazwyczaj prowadzono wodę akwaduktami, rurami olowianemi, lub podziemnymi kanałami i sztolniami. Według kronik zasilało starożytny Rzym 9 wodociągów, przekraczających wysokimi akwaduktami doliny. W czasie największego rozkwitu Rzymu zaopatrzenie we wodę miało być tak obfite, że na głowę i dobę przypadało 230 lt wody; inni twierdzą, że miasto zużywało dziennie 600.000 do 1,500000 m3, wody na dobę.
Dla porównania przytacza się, że miasto Wiedeń, liczące obecnie 2,100.000 głów, zużywa 200-300 tysięcy m3, na dobę, zaś Warszawa, licząca około 800.000 głów, maximalnie około 90.000 m3.
Zauważyć jednak trzeba, że wodociągi dawne były tylko wodociągami grawitacyjnymi, w których woda przepływała na podstawie naturalnego spadku, gdyż starożytni nie znali maszyn i pomp służących do podnoszenia wody.
Wodociągi starożytne i środniowieczne, a nawet wodociągi ostatnich stuleci nie miały znaczenia powszechnego, dopiero w drugiej połowie 19. wieku uznano potrzebę powszechnego zaopatrywania miejscowości w większe ilości zdrowej wody do picia, do celów gospodarczych, wreszcie do celów przemysłowych. Większe nagromadzenie ludności powoduje nadmiar odpadków, wód zużytych, a w dalszem następstwie zanieczyszczenie wierzchniej warstwy ziemi, wreszcie nienależyty odpływ wód opadowych. Studnie, które dotychczas dawały wodę możliwą do użytku, stają się niewystarczającemi, jakość wody się psuje - powstaje potrzeba doprowadzenia wody w większej ilości z poza obrębu miasta i potrzeba kanalizacyi. Stan taki nie wyklucza jednak możliwości uzyskania wody zdrowej w sąsiedztwie miasta, a nawet w samem mieście, jeżeli woda pochodzi z warstw głębszych niezakażonych i warstwami nieprzepuszczalnemi przykrytych. Jako przykład podaje się, że jedna trzecia część miasta Berlina zaopatruje się we wodę z osobnych wododociągów, czerpiących wodę ze studzien w obrębie miasta położonych.
Mówiąc o potrzebie budowania wodociągów trzeba również zaznaczyć, że w parze z tem dziełem powinna iść budowa racyonalnej sieci kanałów miejskich. Często w praktycznych wypadkach stawia się pytanie, którą z tych inwestycyi należy najpierw przeprowadzić? Otóż co do tego nie ulega kwestyi, że obie są zarówno potrzebne, jednak praktyka wykazuje, że w miastach zazwyczaj najpierw budowano wodociągi, póżniej zaś dopiero przeprowadzano kanalizacyę. Wynikało to z tego powodu, 2e ludność silniej na razie odczuwała potrzebę wodociągu, a dopiero po wykonaniu go okazywała się konieczność należytego odprowadzenia wód zużytych, których ilość skutkiem zaprowadzenia wodociągu wzrasta w znacznej mierze, powiedzmy 10-20 krotnie.
Wracając do uwag, odnoszących się do historyi wodociągów, zaznaczyć należy, że w dawnej Polsce istniał cały szereg miast posiadających wodociągi. Największy rozwój pod tym względem panował w pierwszej połowie XVI-o wieku, choć prace około wodociągów datują się już od wieku XIII-go. W wieku XIV-ym rozpoczęto budowę wodociągu dla Krakowa, a w wieku: XV. już cale miasto miało być dostatecznie we wodę zaopatrzone. W wieku XV. wybudowano również wodociągi we Lwowie, Lublinie, Krośnie, Pilżnie i Nowym Sączu. Oczywiście, że wodociągi te nie były zbudowane według obecnych zasad i wymogów, jednak w, ówczesnych warunkach odpowiadały celowi.
I. Wstępne studya wodociągowe 1. Ilość potrzebnej wody
2. Jakość wody służącej do zaopatrzenia miast
3. Występowanie wody w podziemiu
3.1. Występowaniee wód gruntowych
3.2. Źródła
3.3. Zmienność wydatności żródeł i wód gruntowych
4. Ocena wartości wody do celów, zaopatrzenia miast
5. Pomiar objętości wody potoku, żródła, lub też objętości pompowanej studni
6. Wstępne poszukiwania za wodą
7. Ruch wody gruntowej
7.1. Ruch wody w warstwie przepuszczalnej
7.2. Metody bezpośredniego pomiaru chyżości wody gruntowej
8. Metody rachunkowe
8.1. Warstwa wodonośna pozioma
8.2. Studnia artezyjska
8.3. Warstwa wodonośna pochylona
9. Metoda Thiema
10. Przykłady
II. Ujęcie wody w celu zaopatrzenia miast i czyszczenie wody
1. Ujęcie wód opadowych
2. Ujęcie wody rzecznej
2.1. Czyszczenie wody rzecznej
2.2. Osadniki
2.3. Filtry
2.4. Wykonanie filtrów
2.5. Inne rodzaje filtrów
2.6. Filtry wstępne i pospieszne
2.7. Sterylizacya, względnie dezinfekcya wody
3. Ujęcie źródeł
4. Ujęcie źródeł lub wód gruntowych zapomocq rur, studzien, kanałów, sztolni i galeryi,zbiorczych
5. Ujęcie wód gruntowych zapomocą studzien
5.1. Rurociąg lewarowy
5.2. Studnia zbiorcza
6. Odżelezianie wód gruntowych
6.1. Odżeleziacze otwarte
6.2. Odżeleziacze zamknięte
Część II.
A.Ogólne zasady założenia wodociągu
1. Wodociąg o spadzie naturalnym i o zakładzie tłoczącym
2. Podział na strefy ciśnienia
3. Wodociągi w związku ze zakładami siły i nawodnień
4. Wodociągi grupowe
B. Części składowe wodociągu
I. Przewódd główny doprowadzający
1. Uwagi ogólne
2. Obliczenie rozmiarów na zasadzie min. kosztów
2.a. Wzory na przepływ wody w rurach
2.b. Strata ciśnienia z góry określona
2.c. Strata ciśnienia nieznana
II. Sieć rozdzielcza w mieście
1. Wymagana w sieci wysokość ciśnienia
2. Ogólne podstawy obliczenia sieci
3. Metoda Luegera
4. Metoda Mannesa, Brinkhausa
5. Odmienne metody obliczania sieci
6. Materyaly używane do budowy sieci
7. Połączenia domowe
8. Objekta na sieci ulicznej
9. Roboty ziemne około kładzenia sieci
III. Zbiorniki wyrównawcze
1. Uzasadnienie potrzeby zbiorników i obliczenie pojemności
2. Rodzaje i podział zbiorników
3. Zasady budowlane
4. Zbiorniki w terenie
4.a. murowane z cegły lub kamienia
4.b. betonowe
4.c. żelazno-betonowe
1. Obliczenie statyczne ścian
2. Obliczenie stropu o kształcie kopuły
3. Opis wykonanych zbiorników
5. Zbiorniki nad terenem
a) Zasady budowlane
b) Zbiorniki żelazne typu starszego
c) Zbiorniki żelazno-betonowe
6. Urządzenia zastępujące zbiorniki nad terenem
IV. Urządzenia do pomiaru wody
Część III.
A. Zasady układania kosztorysu
1. Pojęcia wstępne
2. Ceny jednostkowe
3. Analiza cen
4. Roboty ziemne
5. Roboty murarskie i betonowe
6. Roboty ciesielskie
7. Rurociągi żelazne
B. Rzeczywiste koszta budowy wykonanych wodociągów
1. Koszta zakładowe
2. Koszta produkcyi 1 m3 wody
C. Koszta budowy poszczególnych urządzeń i wzory przybliżone obliczania kosztów
1. Studnie
2. Zbiorniki
3. Osadniki, filtry, odżeleziacze
4. Rurociągi
5. Wodomierze
D. Przykłady wykonanych kosztorysów wodociągowych
1. Kosztorys na studnię XIII i lewar w Dobrostanach (wodociąg lwowski)
2. Kosztorys na ułoienie ciągu w ulicy Grodeckiej we Lwowie
3. Kosztorys zbiornika Nowego Sącza
Część IV.
I. Urządzenia do pompowania wody
1. Uwagi ogólne
2. Pompy z popędem motorycznym
3. Urządzenia pompowe samopędowe
II. Urządzenia maszynowe pomocnicze i zakład pomp
Część V. Postanowienia prawne i zarządzenia administracyjne
Spis Tablic:
I. Plany warstwicowe terenów wodonośnych
II. Badania hydrotechniczne (Stryj)
III. Obszar wodonośny wodociągu lwowskiego
IV. Osadniki i filtry warszawskie
V. Zakłady odżeleziania
VI. Zakład odżeleziania we Wieliczcze
VII.Zakład odżeleziania w Tarnowie
VIII. Grupa Akwisgranu
IX. Profil podłużny wodociągu grupowego
X. Zbiornik wiedeński Kobenzl i akwadukt wied
XI. Logarytmiczna tabl. do obliczania średnic ruroc
XII. Plan rewizyjny sieci rurociągu
XIII. Zbiornik Nowego Sącza i zbiornik Wydz. kraj.
XIV. Zbiornik grupy Selz-Wiesbach
XV. Zbiornik Grypowa
XVI. Zbiornik w Osnabruck
XVII. Zbiornik kolejowy w Szczucinie
XVIII. Zbiornik żelazno-betonowy Hard-Fussach
XIX. Wieża ciśnień w Warszawie
XX. Studnia XIII (wodociąg lwowski)
 zobacz spis treści
|
Zobacz nasze pozostałe aukcje: 
|
|
