ZARYS HISTORII MEBLA OD STAROŻYTNOŚCI DO XIX WIEKU
Tytuł: ZARYS HISTORII MEBLA: Od czasów starożytnych do końca XIX wieku.
Autor: Jan Setkowicz
Wydawca: PWN
Miejsce i rok wydania: Warszawa, 1969
Oprawa: miękka
Ilość stron: 332
Wymiary: 17 x 24 [cm]
Stan książki: 4/5 - książka używana, lekko przyniszczona okładka, pożółkłe strony
OD AUTORA
Historia meblarstwa została napisana w latach 1955—60 na zamówienie Ministerstwa Kultury i Sztuki. Praca ta posiada formę podręcznika szkolnego względnie skryptu. Jest ona przeznaczona przede wszystkim dla słuchaczy wydziałów scenograficznych w akademiach sztuk pięknych, którzy przygotowując się do zawodu scenografa mają w przyszłości poświęcić się twórczej pracy w szerokim zakresie teatralnych kompozycji opraw plastycznych. W tym też celu powinni oni być obeznani ze stylowymi przemianami zachodzącymi w meblarstwie i urządzeniach wnętrz w ciągu ub. epok historycznych. Brak podręczników w języku polskim utrudniał słuchaczom opanowanie w odpowiednim zakresie przedmiotu i przygotowanie się do egzaminu. Tę lukę ma wypełnić do pewnego stopnia niniejsza praca. Sądzę, że przyda się ona także słuchaczom pokrewnych dyscyplin w akademiach jak i liceach sztuk plastycznych, na wydziałach architektury oraz wszystkim pracownikom teatrów świetlicowych, teatrów amatorskich, kukiełkowych, jak również wszystkim miłośnikom sztuk pięknych.
Praca niniejsza nie jest jednak encyklopedią meblarstwa i dlatego też nie może wyczerpać wszystkich zagadnień z nim związanych. Nie jest także podręcznikiem dla architektów projektujących współczesne meble, chociaż przez nich może być ona także wykorzystana. Dlatego też nie musi wiązać przeszłości ze współczesnością — co zarzucał mi jeden z recenzentów pracy . Opracowanie „historii meblarstwa" daje tylko wiadomości z zakresu sprzętarstwa od starożytności do końca XIX w. przede wszystkim scenografowi, który musi używać form meblowych nawet w złym guście, ale historycznie wiernych, gdy tego wymaga treść sztuki teatralnej, związana z konkretną epoką. Jeżeli zaś scenograf będzie miał do opracowania wnętrze współczesne, to wzory do jego urządzenia znajdzie wszędzie: w mieszkaniach nowoczesnych, na wystawach w domach meblowych jak i w bieżących czasopismach zawodowych. Do meblarstwa natomiast okresu międzywojennego i nieco wcześniejszego dostarczą mu obfitego materiału liczne czasopisma techniczno-artystyczne w języku polskim — a do meblarstwa historycznego nie posiadał on dotychczas prawie żadnej literatury polskiej.
Użyta w opracowaniu terminologia nie jest może ściśle sprecyzowana i ustalona. Niełatwo to jednak osiągnąć w obecnych warunkach. Gdy będziemy posiadali setki prac z zakresu meblarstwa w języku polskim, jak to ma miejsce w obcej literaturze, wtedy dopiero możemy się pokusić o ustalenie słownika terminów technicznych i eliminować pewne określenia na korzyść bardziej sprecyzowanych. Tymczasem musimy się zgodzić na większą tolerancję w tym zakresie i zostawić autorowi prawo wyboru odpowiednich pojęć lub użycia synonimów.
Praca moja w zakresie meblarstwa historycznego jest niemal pracą pionierską i niewątpliwie jako taka będzie posiadała szereg usterek, które jednak dla pierwszego czytelnika, dla którego jest przeznaczona — tj. dla scenografa — nie będą zbyt dotkliwe. Plastyka teatralnego bowiem interesuje przede wszystkim forma i konstrukcja mebla, dekoracja wnętrza, ewentualnie detale itp., a nie np. organizacja rzemiosła w danej epoce, chociaż i o niej częściowo wspominam. I do tych zagadnień czytelnik znajdzie w niniejszej pracy dużo wiadomości.
Życzę więc wszystkim czytelnikom, aby praca ta .spełniła swoje zadanie jak najlepiej.
* Pełny spis treści jest dostępny na jednym ze zdjęć poniżej.
Serdecznie polecam !!!
