Książka jest w dużej mierze poświęcona wyobrażeniom szczególnie charakterystycznym w malarstwie ikonowym Rusi zachodniej — Matki Boskiej w otoczeniu proroków. Omówiona została ich ikonografia i cechy stylistyczne na tle porównawczym w kontekście szerokiego oddziaływania na sztukę i piśmiennictwo późnośredniowiecznej Rusi kultury Słowian Południowych i Mołdawii. Malarstwo zachodnioruskie, zwłaszcza w ciągu wieku XVI, podlegało istotnym wpływom tradycji obrazowej wykształconej w ośrodkach bałkańskich. Tematy, obecne w sztuce Konstantynopola czy Salonik, zaadoptowane i przetworzone w Serbii i Bułgarii, docierały na Ruś bezpośrednio, bądź za pośrednictwem Mołdawii. Wskazano na wielopłaszczyznowość tych oddziaływań, począwszy od myśli teologicznej (problem znaczenia polemiki z poglądami Bogumiłów dla rozpowszechnienia się ikon Hodegetrii w otoczeniu proroków), przez adaptacje tekstów liturgiczno-hymnograficznych (zachowanych najczęściej w redakcji średniobułgarskiej), po wzory nowej, dynamicznej, pełnej ekspresji sztuki okresu Paleologów.