Stanisław Kulon, wybitny rzeźbiarz, profesor warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, urodził się w 1930 roku na przedwojennych Kresach Wschodnich, w małej wiosce w powiecie Podhajce. Jego sielskie dzieciństwo zostało brutalnie przerwane 10 lutego 1940 roku, kiedy całą rodzinę Kulonów - rodziców i sześcioro dzieci - Rosjanie deportowali aż pod Ural. Ciężkie warunki życia w Uralskich obozach pracy szybko doprowadziły do śmierci rodziców, a także młodszego rodzeństwa Autora. Pozostałe przy życiu dzieci trafiły do rosyjskich sierocińców. Interesujące wspomnienia Stanisława Kulona przedstawiają, oprócz bardzo dramatycznych przejść jego rodziny podczas zesłania, także początkowy okres Polski Ludowej, odbudowę kraju po zniszczeniach wojennych, lata stalinizmu i "odwilż" po 1956 roku.