Złoty medalik z akwamarynem i łańcuszkiem. Akwamaryn - kamień szlachetny, podobnie jak szmaragd, heliodor, morganit akwamaryn jest odmianą berylu. Nazwa pochodzi z łacińskiego aqua marina (woda morska), ze względu na niebieskozieloną barwę. Nazwę tę wprowadził Beotius de Boot w 1609. Cechą charakterystyczną jest jego wygląd na tle niemetalicznej powierzchni; w zależności od ustawienia kryształu może być niebieski lub bezbarwny (dichroizm – dwubarwność). Minerał związany ze skałami granitowymi, szczególnie z pegmatytowymi i hydrotermalnymi. Występuje w: Brazylii - (Minas Gerais, Rio Grande do Norte, Ceará - najcenniejsze), Pakistan - Ousso, USA (Maine, Karolina Północna, Kolorado), Rosja (Syberia- Mursińsk, Ural), Madagaskar – najlepsze ciemnoniebieskie kryształy akwamarynu, kraje Afryki Południowo-Zachodniej. Znany i stosowany przez Greków i Rzymian od III wieku p.n.e. Często wykonywano z niego intaglia – brosze wklęsłymi rzeźbionymi motywami zazwyczaj o tematyce morskiej (kamień ten miał jakoby chronić podczas podróży morskich – przesąd). Piękny kamień jubilerski ma zabarwienie od zielonawoniebieskiego do intensywnego błękitu. Cenny surowiec jubilerski. Szczególnie poszukiwane są kamienie niebieskie i masie powyżej 10ct. Z tego powodu większość kamieni, po oszlifowaniu, poddawana jest ogrzewaniu, w czasie którego kamienie zielone lub zielononiebieskie zmieniają barwę na niebieską. W British Museum w Londynie jest przechowywany kryształ niebieskozielony w formie nieregularnego graniastosłupa, przezroczysty, o masie 110,2 kg. Znakomity kryształ ważący 61 kg był znaleziony w Brazylii w okolicy Belo Horizonte. W muzeum Historii Naturalnej w Nowym Jorku jest okaz ważący 4438 karatów – kamień jest oszlifowany fasetkowo w kształcie jajka. Na Zamku Królewskim w Warszawie prezentowane jest berło Stanisława Augusta Poniatowskiego wykonane około 1792 roku, zrobione z trzech oszlifowanych lasek akwamarynu, połączonych ze sobą złotymi oprawami w kształcie pierścieni, ze stylizowanymi złotymi liśćmi akantu. źródło: artykuł [Akwamaryn] w Wikipedii, licencja:[GNU FDL], autorzy: [wikipedyści] |