Kolor: zielony 
Okres kwitnienia: VII-VIII 
Rozstaw sadzenia: 40-50 cm 
Termin sadzenia: IV-VI 
Wykopywanie: zimuje 
Wysokość rośliny: 40-50 cm 

Różeniec górski (Rhodiola rosea) dawniej Sedum rosea, to sinozielona bylina z rodziny gruboszowatych (Crassulaceae). Z grubego kłącza wyrastają okrągłe, dość grube (do 6 mm), wzniesione, nie rozgałęziające się pędy nadziemne, pokryte skrętolegle licznymi płaskimi mięsistymi liśćmi, zazwyczaj na wierzchołku ząbkowanymi. Dolne liście są jajowate, a wyższe podługowate, większe od dolnych. Liście i pędy nadziemne wiosną sinozielone, późnym latem przybierają barwy od żółtej do czerwonopurpurowej, a następnie obumierają.

Uprawa

Ziemia na północy jest płytka, ale bardzo porowata bo wymieszana z rumoszem skalnym. Dlatego podobną przepuszczalną ziemię powinniśmy roślinie zapewnić. Pozostałe warunki nie są już tak istotne i nada się każda ziemia ogrodowa spełniająca ten jeden warunek. Różeniec, kiedy dobrze się zakorzeni jest rośliną dość odporną na suszę, co nie oznacza że roślina równie dobrze będzie wyglądała na stanowiskach suchych i podlewanych.

Pielęgnowanie

W ciągu lata regularnie usuwamy przekwitnięte kwiatostany. Późną jesienią byliny zetniemy 3 – 5 cm nad ziemią, z wyjątkiem tych, których ulistnienie pozostaje zimą zielone lub tych, których owoce zimą pięknie wyglądają.

Zastosowanie

Ponieważ roślina tworzy duże okrągławe kopki pięknie wygląda na rabatach.
W medycynie - wzmianki o leczniczych właściwościach różeńca górskiego, odnalezione w Tybecie, pochodzą sprzed 1200 lat. Preparaty różeńca zwiększają znacznie zdolność człowieka do wykonywania pracy fizycznej oraz umysłowej, poprawiają refleks, ostrość wzroku i słuchu. Wykazują działanie pobudzające, wzmacniające oraz adaptogenne. Różeniec, poprzez zwiększenie wytrzymałości na fizyczny i emocjonalny stres, wywiera pozytywny wpływ na pamięć i procesy poznawcze (zapamiętywanie i uczenie się).

Przechowywanie

Bulwy po podsuszeniu i oczyszczeniu przechowuje się do wiosny w chłodnym pomieszczeniu. Te, których nie można było łatwo oddzielić od matecznej, pozostawia się do wiosny i dopiero wtedy odejmuje, aby nie sadzić ich razem z dużymi bulwami. Nie zawsze bulwy udaje się dobrze przechować i wtedy pozostaje ponowne zaopatrzenie się w materiał dobrej jakości.