Streszczenie
Przedmiotem niniejszej pracy jest analiza miąższościowo-litofacjalna utworów spągowych cechsztynu a w szczególności piaskowców białego spągowca, uznanych za perspektywny horyzont zbiornikowy dla złóż ropy i gazu.
Badaniami objęto wyniki kilkudziesięciu wierceń zlokalizowanych na obszarze tzw. Wyniesienia Łeby pomiędzy Darłowem na zachodzie a Gdynią na wschodzie. Skonstruowano model rozwoju facjalnego opi­sywanych utworów, na podstawie którego zestawiono mapę miąższościowo-litofacjalną białego spągowca. W oparciu o analizę granulometrycznsf, ustalono klasyfikację litologiczną utworów transgresywnych cech­sztynu, opisując ich genezę oraz paleobatymetryczne warunki sedymentacji w pierwotnym zbiorniku mor­skim. Przedstawiono również schemat klasyfikacji litofacjalnej cechsztynu, konstruując mapy współczyn­ników litofacjalnych cechsztynu oraz mapy izolitów soli i P^nhydrytów. Scharakteryzowano własności zbior­nikowe utworów białego spągowca. Stwierdzono, że transgresywne utwory spągowe cechsztynu, a w szcze­gólności biały spągowiec jako ich piaszczysta odmiana facjalna, tworzyły barierę przybrzeżną o charakterze barów, ciągnącycn się wzdłuż dawnej linii wybrzeża. Mogły więc one stanowić dogodną pułapkę litologiczną dla złóż ropy i gazu.
WSTĘP
W latach sześćdziesiątych obszar Wyniesienia Łeby pozostawał w centrum zainteresowań geologów naftowych, kierujących poszukiwaniami za ropą i gazem na obszarze Niżu Polskiego. Powodem tego było wykrycie piaskowców białego spągowca, leżących niezgodnie na ilastych utworach syluru, przykrytych dosko­nale ekranującymi utworami ewaporatowymi cyklotemu Werra. Piaskowce cechują się dobrymi własnościami zbiornikowymi i dużą zmiennością miąższościowo-łitofacjalną. Ich pozycja stratygraficzna i charakter genetyczny pozostawały nie­wyjaśnione. Nieznajomość ogólnej prawidłowości rozwoju białego spągowca spra­wiła, że po serii niepowodzeń związanych z odwiertami, które stwierdziły zawo­dnienie penetrowanego poziomu, zaniechano dalszych poszukiwań. Trzeba przy tym dodać, że poszukiwania prowadzono w nadmiernym skupieniu, ograniczając się wyłącznie do najbardziej elewoWanej partii megastruktury Łeby.
Celem niniejszej pracy jest powtórne zanalizowanie materiałów wyjściowych oraz wyjaśnienie prawidłowości rozwoju opisywanych utworów. Już wstępne po­równania nasuwały konieczność ustalenia genezy osadów, a co za tym idzie — ich jednoznacznego przyporządkowania stratygraficznego. Stąd też tok rozumowania zmierzał w kierunku ustalenia charakteru petrologicznego piaskowców oraz odpo­wiedzi na następujące pytania:
Czy są to utwory morskie, czy lądowe?
Jeśli są to utwory morskie, to na jakich głębokościach następowała ich
sedymentacja w pierwotnym zbiorniku?
Czy ich zmienność litofacjalna koresponduje z rozwojem miąższościowym?
Czy istnieje związek pomiędzy rozwojem miąższościowym spągowych utwo-

              Tytuł:  POLSKA AKADEMIA NAUK-ODDZIAŁ W KRAKOWIE KOMISJA NAUK GEOLOGICZNYCH

ROZWÓJ LITOFACJALNY SPĄGOWYCH
UTWORÓW TERYGENICZNYCH CECHSZTYNU .NA WYNIESIENIU ŁEBY
I ICH ZNACZENIE DLA POSZUKIWAŃ ZŁÓŻ WĘGLOWODORÓW


              Autor: PRACE GEOLOGICZNE 107
WOJCIECH STRZETELSKI

              Wydawnictwo i rok wydania: WROCŁAW - WARSZAWA - KRAKÓW - GDAŃSK ZAKŁAD NARODOWY IMIENIA OSSOLIŃSKICH WYDAWNICTWO POLSKIEJ AKADEMII NAUK
1977
700 egz.

              Stan: +db odbarwienia widoczne na okladce

              Oprawa: miekka

              Ilość stron i format: 90str.

              17x24cm

              Ilustracje: ryc.

              Spis treści: