Yasujiro Ozu, uznany za "najbardziej japońskiego z japońskich reżyserów", wypracował własny język filmowy, rozpoznawalny w każdym jego obrazie.

Charakterystyczny dla filmów Ozu sposób budowania opowieści - niska pozycja kamery, zbliżona do punktu widzenia siedzącego człowieka; oraz oszczędny dialog - był przez wielu krytyków porównywany do haiku, klasycznej krótkiej formy poetyckiej, tworzonej od wieków w literaturze japońskiej.

Yasujiro Ozu był pierwszym filmowcem wybranym do prestiżowej Japońskiej Akademii Literatury i Sztuki. Do fascynacji jego filmami przyznają się m.in. Wim Wenders, Aki Kaurismaki, czy Jim Jarmusch.

W skład boxu wchodzą:

Tokijska opowieść, Kwiat równonocy, Dzień dobry, Jesienne popołudnie, Późna jesień, Dryfujące trzciny