Zgodnie z dekretem z dnia 25 kwietnia 1975 roku uprawnionymi do otrzymania medalu byli: wszyscy żołnierze i cywilne osoby służące w Sił Zbrojnych ZSRR i biorące udział w Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, partyzanci, członkowie ruchu oporu, jak również inne osoby, nagrodzone wcześniej medalem za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1[zasłonięte]941-19 i medalem za Zwycięstwo nad Japonią (otrzymywali medal w wariancie wojskowym) pracownikom nagrodzonym wcześniej medalem za Dzielną Pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1[zasłonięte]941-19 (otrzymywali medal w wariancie cywilnym) Dekretem z dnia 30 stycznia 1976 roku rozszerzono uprawnionych do otrzymania medalu o: pracowników, którzy nagrodzeni byli wcześniej medalami: za Obronę Leningradu, za Obronę Moskwy, za Obronę Odessy, za Obronę Sewastopola, za Obronę Stalingradu, za Obronę Kijowa, za Obronę Kaukazu i za Obronę Radzieckiego Obszaru Podbiegunowego (otrzymywali medal w wariancie cywilnym) Łącznie nadano ok. 14,2 mln. medali. Odznakę stanowi okrągły krążek wykonany z mosiądzu o średnicy 32 mm. Na awersie znajduje się rysunek pomnik Matka Ojczyzna wzywa na tle fajerwerków. Z boku pięcioramienna gwiazda i daty 1945 – 1975 oraz wieniec laurowy. Na rewersie w centrum napis ХХХ ЛЕТ ПОБЕДЫ В ВЕЛИКОЙ ОТЕЧЕСТВЕННОЙ ВОЙНЕ 1[zasłonięte]941-19 ГГ. (pol. 30-lecie Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1[zasłonięte]941-19). W górnej części napis УЧАСТНИКУ ВОЙНЫ (pol. uczestnik wojny) (wariant wojskowy) lub УЧАСТНИКУ ТРУДОВОГО ФРОНТА (pol. uczestnik frontu pracy) (wariant cywilny). W dolnej części wstążka i sierp i młot. Medal zawieszony był na pięciokątnej blaszce obciągniętej wstążką koloru czerwonego o szer. 24 mm, po bokach wąskie paski koloru pomarańczowego, z prawej strony paski koloru czarnego i pomarańczowego o szer. 3 mm każdy. Z prawej strony paski koloru czerwonego i zielonego o szer. 3 mm każdy.