Witam.Mam do sprzedania monetę Pfenn Scheide Munze z 1804r.wybita z miedzi!!Stan bardzo dobry leżała pod ziemią setki lat i jest tak bardzo dobrze zachowana!!Znaleziona wykrywaczem metalu.Rzadki okaz z koroną z tylu!!Kolekcjonerzy z całą pewnością ją znają i potrzebują do kolekcji!!Zapraszam wszystkich kolekcjonerów do licytacji!!Zdjęcie trochę niewyraźne z powodu słabego aparatu.Monety te to rzadkość były wybijane w Polsce za panowania FRYDERYKA WILHELMA III króla Prus stąd na tylnej stronie monety są inicjały FW I KORONA.Oto informacje o nim:
Fryderyk Wilhelm III (ur. w Poczdamie 3 sierpnia 1770, zm. w Berlinie 7 czerwca 1840) – z dynastii Hohenzollernów, król pruski od 1797.
Syn Fryderyka Wilhelma II i Fryderyki Luizy z domu Hessen-Darmstadt. Po koronacji ojca w 1786 został oficjalnym następcą tronu. Znaczną część dzieciństwa i wczesnej młodości spędził w Paretz w powiecie Havelland w Brandenburgii, rezydencji swojego wychowawcy hrabiego Hansa von Blumenthala. Fryderyk Wilhelm miło wspominał swój pobyt wśród rodziny swego guwernera: w 1795 odkupił Paretz od rodziny von Blumenthal i zlecił architektowi Davidowi Gilly'emu budowę początkowo tzw. domku gotyckiego (1796), później (1[zasłonięte]797-18) pałacu rezydencyjnego. Współcześni zapamiętali następcę tronu jako młodzieńca melancholijnego, pobożnego i uczciwego.
Po powrocie z podróży do Włoch i Francji 1780 (Grand Tour) podjął szkolenie wojskowe. Stopień porucznika uzyskał w 1784, pułkownikiem został w 1790. W latach 1[zasłonięte]792-17 brał udział w działaniach wojennych przeciwko Francji.
Po śmierci ojca i objęciu tronu 16 listopada 1797, wprowadził nieśmiało pewne elementy reform (obcięcie wydatków dworu, dymisja najbardziej znienawidzonych doradców ojca). Jak wielu Hohenzollernów miał skłonności do władzy, bez jednak umiejętności ich wykorzystania. Zbyt nieufny, aby zdać się na swoich ministrów, miał zbyt mało silnej woli, aby konsekwentnie prowadzić politykę samemu.
W czasie wojen napoleońskich prowadził początkowo politykę neutralności, udało mu się, między innymi, uniknąć uwikłania w III Koalicję. Jednak sprowokowany utworzeniem Związku Reńskiego wypowiedział w 1806 wojnę Napoleonowi, którą szybko przegrał. Na mocy traktatu tylżyckiego w 1807 zmuszony był do rezygnacji z ziem na zachód od Łaby, zgody na utworzenie Księstwa Warszawskiego z ziem, które trafiły do rąk pruskich w II i III (a także częściowo I) rozbiorze Polski. Gdańsk stał się wolnym miastem. Ponadto Prusy zmuszone zostały do zapłacenia kontrybucji Francji oraz finansowania francuskich wojsk okupacyjnych na swoim terenie. Prusy przystąpiły również do blokady handlowej przeciwko Wielkiej Brytanii.
Choć nieudolny król po przegranej wojnie z rezygnacją pozostawił państwo swojemu losowi, grupa ministrów (August von Gneisenau, Karl August von Hardenberg, Gerhard von Scharnhorst, vom Stein), przy życzliwym wsparciu i zachęcie królowej przeprowadziła pewne reformy społeczne, administracyjne i wojskowe. Reformy spowolniła śmierć królowej w 1810. W tym samym roku 30 października Fryderyk Wilhelm wydał dekret znoszący klasztory w całym państwie. Wykonano go najszybciej na Śląsku. Zamknięcie klasztorów franciszkańskich na Górze św. Anny i w Gliwicach przyczyniło się do osłabienia polskości na Śląsku Opolskim i na Górnym Śląsku[1].
W roku 1811 w Królewcu z jego rozkazu dokonano zniszczenia insygniów koronacyjnych królów polskich, wykradzionych w 1795 ze skarbca na Wawelu, które następnie przetopiono na monety[potrzebne źródło].
W 1812 Prusy zmuszone zostały przez Napoleona do wystawienia niewielkiego kontyngentu w kampanii moskiewskiej pod dowództwem generała Yorcka. Po klęsce Napoleona w Rosji Fryderyk Wilhelm zawarł sojusz z Rosją i przystąpił do koalicji antyfrancuskiej. Oddziały pruskie odegrały istotną rolę w bitwach w latach 1813 (między innymi pod Lipskiem) i 1814. Na kongresie wiedeńskim Fryderyk Wilhelm uzyskał znaczne terytoria, jakkolwiek bez całkowitej aneksji Saksonii, o co zabiegał. Współtwórca Świętego Przymierza.
W późniejszych latach swojego życia poświęcił swoją energię na zjednoczenie kościoła luterańskiego z reformowanym w Niemczech. Jego poglądy ewoluowały stopniowo w stronę reakcyjnych. Wbrew obietnicom składanym w 1813 nie nadał Prusom konstytucji.
W dniu 24 grudnia 1793 wziął ślub z Luizą Mecklemburg-Strelitz. Z tego związku urodziło się dziewięcioro potomstwa, między innymi dwóch kolejnych królów pruskich:
W 1824 zawarł morganatyczne małżeństwo z hrabiną Augustą von Harrach. Nadał jej tytuł księżnej legnickiej (niem. Fürstin von Liegnitz) i hrabiny von Hohenzollern.
Fryderyk Wilhelm III zmarł 7 czerwca 1840 r. w Berlinie, pochowany został w mauzoleum w parku w Charlottenburgu obok pierwszej żony, Luizy.
Kontakt pod nr.tel 782-[zasłonięte]-246 lub E-mail [zasłonięte]@onet.pl
Nie jesteś pewny/a?? Nie licytuj!!!!
Nie wycofuję ofert kupna!!!!
Pozdrawiam wszystkich allegrowiczów.
