Lobelia kardynalska (Lobelia cardinalis)

Lobelia należy do roślin lekko trujących – może działać podrażniająco na skórę oraz oczy, a jej bezpośrednie spożywanie może spowodować zatrucie organizmu (szczególnie chronić przed dziećmi i zwierzętami).

Lobelia, w swoim naturalnym środowisku, występuje głównie na obszarach tropikalnych i subtropikalnych. Jednakże niektóre z jej odmian możemy spotkać także w Polsce – Lobelia jeziorna (Lobelia dortmanna) dziko rosnąca, która podlega w Polsce ścisłej ochronie prawnej. Rodzaj Lobelia liczy przeszło 380 różnych gatunków, a szereg z nich uprawia się jako rośliny lecznicze. Swoją nazwę zawdzięcza flamandzkiemu botanikowi Matthiasa de Lobel żyjącemu na przełomie XVI i XVII wieku.

Lobelia nie jest bardzo wymagającą rośliną – jest dość łatwa w pielęgnacji. Zdecydowanie więcej trudności sprawia uzyskanie nowej rozsady. Roślina najlepiej rozwija się na glebie średnio żywnej o średniej wilgotności. Aby uzyskać takie warunki, zaleca się sadzenie jej w ażurowych pojemnikach wypełnionych przekompostowaną ziemią darniową lub mieszanką gliny i piasku (1:2). Preferuje stanowisko nasłonecznione jednocześnie osłonięte od wiatru. Niestety, Lobelia cardinalis w naszym klimacie nie zimuje w gruncie. Jesienią, jeszcze przed pojawieniem się pierwszych przymrozków, należy przenieść roślinę do pomieszczenia i przesadzić na czas zimy do pojemników wypełnionych kompostem.