Znana i szeroko cytowana praca wybitnego klasyka niemieckiej socjologii, założyciela Niemieckiego Towarzystwa Socjologicznego, zajmuje nadal – po 120 latach – ważne miejsce w literaturze socjologicznej, a tytułowy podział na wspólnotę i stowarzyszenie stał się kanonem wiedzy z zakresu teorii społecznej wartym, także dzisiaj, dokładnego przestudiowania.

Wspólnota i stowarzyszenie nie należy już dzisiaj do lektur bezwzględnie obowiązkowych [...]. O jej ważności wszakże przesądza i to, że była w swoim czasie książką głośną, na którą bardzo często się powoływano, i to, że [...] otwierała w socjologii niejedną nową drogę, którą można było iść nie uświadamiając sobie nawet długu zaciągniętego wobec Tönniesa. Wydaje się zresztą, iż lektura tego autora pokazuje lepiej niż lektura jakiegokolwiek innego klasyka socjologii rozdroże, na jakim znalazła się ta dyscyplina na przełomie wieków – XIX i XX – w dobie „wielkiej reorientacji myśli europejskiej”. „Eklektyzm” Tönniesa był sprawą nie tylko temperamentu, lecz również sytuacji historycznej, w jakiej znajdował się ten myśliciel – sytuacji na pograniczu epok”.

(Ze Wstępu do wydania polskiego)