Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony, zgadzasz się na ich użycie. OK Polityka Prywatności Zaakceptuj i zamknij X

WSPÓŁCZESNY EKSLIBRIS NIEMIECKI KUCHENBAUER 1995

25-01-2012, 11:52
Aukcja w czasie sprawdzania nie była zakończona.
Aktualna cena: 49.99 zł     
Użytkownik inkastelacja
numer aukcji: 2077865249
Miejscowość Kraków
Wyświetleń: 3   
Koniec: 25-01-2012 11:52:38
info Niektóre dane mogą być zasłonięte. Żeby je odsłonić przepisz token po prawej stronie. captcha



PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI -
WSPÓŁCZESNY EKSLIBRIS NIEMIECKI



PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W DOLNEJ CZĘŚCI AUKCJI (CZASAMI TRZEBA WYKAZAĆ SIĘ CIERPLIWOŚCIĄ W OCZEKIWANIU NA ICH DOGRANIE)


AUTOR -
PRACA ZBIOROWA

WYDAWNICTWO, WYDANIE, NAKŁAD -
WYDAWNICTWO - MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA KRAKOWA, KRAKÓW 1995
WYDANIE - 1
NAKŁAD - 200 NUMEROWANYCH (TEN TO NUMER 20) EGZ.

STAN KSIĄŻKI -
BARDZO DOBRY JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).

RODZAJ OPRAWY -
ORYGINALNA, MIĘKKA Z PŁÓCIENNYM GRZBIETEM

ILOŚĆ STRON, WYMIARY, WAGA -
ILOŚĆ STRON - 75 + TABLICE
WYMIARY - 20,5 x 14,5 x 0,8 CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - 0,215 KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)

ILUSTRACJE, MAPY ITP. -
ZAWIERA


KOSZT WYSYŁKI -
8 ZŁ - KOSZT UNIWERSALNY, NIEZALEŻNY OD ILOŚCI I WAGI, DOTYCZY PRZESYŁKI PRIORYTETOWEJ NA TERENIE POLSKI.

ZGADZAM SIĘ WYSŁAĆ PRZEDMIOT ZA GRANICĘ. KOSZT WYSYŁKI W TAKIM PRZYPADKU, USTALA SIĘ INDYWIDUALNIE WEDŁUG CENNIKA POCZTY POLSKIEJ I JEST ZALEŻNY OD WAGI PRZEDMIOTU. (PREFEROWANYM JĘZYKIEM KONTAKTU POZA OCZYWIŚCIE POLSKIM JEST ANGIELSKI, MOŻNA OCZYWIŚCIE PRÓBOWAĆ KONTAKTU W SWOIM JĘZYKU NATYWNYM.)

I AGREE to SEND ITEMS ABROAD. The COST of DISPATCHING In SUCH CASE, IS ESTABLISH ACCORDING TO PRICE-LIST of POLISH POST OFFICE SEVERALLY And it IS DEPENDENT FROM WEIGHT of OBJECT. ( The PREFERRED LANGUAGE of CONTACT WITHOUT MENTIONING POLISH IS ENGLISH, BUT YOU CAN OBVIOUSLY TRY TO CONTACT ME IN YOUR NATIVE LANGUAGE.)


DODATKOWE INFORMACJE - W PRZYPADKU UŻYWANIA PRZEGLĄDARKI FIREFOX MOŻE WYSTĄPIĆ BŁĄD W POSTACI BRAKU CZĘŚCI TEKSTU LUB ZDJĘĆ, NIESTETY NARAZIE JEDYNYM ROZWIĄZANIEM JAKIE MOGĘ ZAPROPONOWAĆ TO UŻYCIE INTERNET EXPLORERA LUB WYSZUKIWARKI "OPERA", Z GÓRY PRZEPRASZAM ZA NIEDOGODNOŚCI.
PRZY OKAZJI PRZYPOMINAM O KOMBINACJI KLAWISZY CTRL+F (PRZYTRZYMAJ CTRL I JEDNOCZEŚNIE NACIŚNIJ F), PO NACIŚNIĘCIU KTÓREJ Z ŁATWOŚCIĄ ZNAJDZIESZ INTERESUJĄCE CIĘ SŁOWO O ILE TAKOWE WYSTĘPUJE W TEKŚCIE WYŚWIETLANEJ WŁAŚNIE STRONY.



SPIS TREŚCI LUB/I OPIS -

Dom Kultury "Podgórze" GALERIA EKSLIBRISU
WSPÓŁCZESNY EKSLIBRIS NIEMIECKI
Muzeum Historyczne Miasta Krakowa
"Krzysztofory"
Rynek Główny 35
7 maja - 30 czerwca 1995 r.
Wystawa "Współczesny Ekslibris Niemiecki" jest trzydziestą ósmą ekspozycją zorganizowaną przez Galerię Ekslibrisu w Krakowie.
Komisarz wystawy
opracowanie i redakcja katalogu
ANDRZEJ BUCHANIEC
redakcja techniczna ANDRZEJ ZNAMIROWSKI
katalog wydano nakładem DOMU KULTURY "PODGÓRZE"
i FUNDACJI im. INSPEKTORATU AK "MARIA"
druk offsetowy i oprawa ZAKŁAD GRAFICZNY "COLONEL" s.c.
Jadwiga & Karol Marzec ul. Berka Joselewicza 21, Kraków
katalog sponsoruje GOETHE-INSTITUT w Krakowie
katalog wydano w nakładzie 200 numerowanych egzemplarzy. Egzemplarze Nr 1 - 40 zawierają oryginalny ekslibris Otto Kuchenbauera.
na stronie 11 reprodukcja: wiersz Ch. Morgenstern, drzeworyt H. Lange, 1986.
projekt okładki: Andrzej Buchaniec





Parę uwag ogólnych o ekslibrisie niemieckim należy zacząć oc! początków ekslibrisu jako znaku własnościowego związanego i książką czy manuskryptem. Właściwy, w naszym rozumieniu, ekslibris należy wiązać z wynalazkiem druku i jego upowszechnieniem Wcześniejsze formy znaków własnościowych w najlepszym wypadku należy zaliczyć do protoekslibrisów - jednostkowego indywidualnegc znakowania manuskryptu herbem lub gmerkiem właściciela czy donatora. Natomiast ekslibris powstaje w momencie oderwania się od jednostkowej księgi i przez nabranie cech powtarzalności, która stała się możliwa dopiero przez zastosowanie techniki drukarskiej do powielania grafiki własnościowej.
Europejską ojczyzną druku są Niemcy i tu też, jak wszystko nz to wskazuje, rodzi się ekslibris. Początkowo stosuje się również ekslibris ślepy (uniwersalny), wydrukowany razem z książką z pozostawionym miejscem na wpisanie nazwiska właściciela i wolnym miejscem na wrysowanie herbu (gmerku, inicjału) właściciela. Pierwsze ekslibrisy powstają w południowych Niemczech i szybko rozprzestrzeniają się na pozostałe kraje niemieckie w czwartej ćwierci XV wieku. Do pierwszych znanych należą: drzeworytowy kolorowany ekslibris duchownego z bawarskiej miejscowości Schonstedt Hansa Knabensberga zw. Igler z ok. 1480 r., patrycjusza z Biberach Hildebranda Brandenburgs kolorowany drzeworytowy ekslibris z ok. 1480 r. i miedzioryt kolon-skiego mistrza P. P. W. dla kanonika katedralnego von Bilsena.
Renesans niemiecki i Reformacja z masową już książką mnożą, prywatne biblioteki, teraz już nie tylko klasztorne, kościelne czy arystokratyczne, choć te jeszcze długo pozostaną najzasobniejsze. Liczni humaniści - uczeni, mieszczanie, lekarze, poeci, filozofowie, zdobią swoje księgi znakami własnościowymi wykonanymi przez całą plejadę znakomitości, takich jak: Albrecht Diirer, Hans Burgkmair Lucas Cranach St., Hans Holbein St. i Mł., Hans Baldung Grien, Hans Sebald ^Lautensack, Hans Schauffelein, Hans Springinklee, Virgi Solis, Jorg Breu, Jost Amman, Hans Sebald i Bartel Behamowie.
Jak widać, kilkadziesiąt lat od narodzin, ekslibris znalazł się na wyżynach artystycznych, na jakich znajdzie się dopiero za ok. 350 lat. Do najwcześniejszych XVI-wiecznych ekslibrisów należy powstały ok. 1503 r. A. Durera dla Willibalda Pirckheimera. Najstarszy datowany na odbitce, to również diirerowski, dla Ebnera von Eschenbacha z 1516 r. - a więc współczesny najstarszemu datowane-
mu polskiemu ekslibrisowi biskupa M. Drzewickiego, powstałemu zresztą w środowisku niemieckiej humanistyki wiedeńskiewj (u H. Wietora). Tematyka ekslibrisów jest heraldyczna, ale wzbogacona całą gamą ornamentyki renesansowej, treściami humanistycznymi, maksymami i dewizami po łacinie, grecku, hebrajsku itp.
Z Niemiec ekslibrisy rozeszły się szybko po Europie - do Francji, Włoch, Anglii, Szwecji, Polski angażując wybitnych artystów, ale nie osiągając wyżyn niemieckiego renesansu. Po renesansowym wzlocie tematyka ekslibrisów kostnieje, ograniczając się przede wszystkim do heraldyki i tak to trwa aż do końca XIX w. Forma tylko ulega zmianom wraz ze stylem epoki i przez wprowadzane nowe techniki graficzne. Powstają coraz liczniejsze ekslibrisy mnożących się bibliotek prywatnych, uniwersyteckich, nadal klasztornych, kościelnych i arystokratycznych. O powszechności ekslibrisu świadczy ciekawostka: Maksymilian I (1597 - 1651) w roku 1618/19 zamówił 10 000 miedziorytowanych ekslibrisów ze swoim herbem, by już w cztery lata później, zostawszy kurfirstem, wymienić je na nowe ze względu na swój nowy herb.
Wiek XVII nie wnosi wiele - dominują alegorie i symbole. Korzystnie wyróżnia się tu twórczość Joachima Sandrarta i Hansa Siebmachera. W XVIII wieku następuje pewne odrodzenie ekslibrisu w formie i treści: zaczynają pojawiać się nieliczne wnętrza - czasami biblioteczne, motywy ogrodowe, pejzaże, elementy architektoniczne, alegoryczne postaci. Wśród twórców czynnych jest kilka wybitnych indywidualności, jak z Gdańska pochodzący Daniel Chodowiecki, J. E. Ri(e)dinger, J. W. Meil, J. E. Nilsson.
W XIX w. trwa nadal stagnacja formalno-treściowa (może z wyj. Ludwiga Richtera), natomiast pojawiają się zjawiska zewnętrzne, które doprowadzą w końcu wieku do powtórnego rozkwitu ekslibrisu tak w formie, jak treści. Jest to kolekcjonerstwo ekslibrisów i wychodzący z Anglii ruch nawrotu do rękodzieła w dziedzinie książki (Wiliam Morris i jego Kelm-Scott-Press).
W Niemczech zbieractwo ekslibrisów pojawia się ok. połowy XIX w. Za prekursora zbieraczy można uznać ciekawą postać fanatyka zbierania wszelkich marginaliów barona Gottloba von Berlepscha (1786 - 1877). Wędrując przez dziesiątki lat po Niemczech i nie mając większych pieniędzy, zbierał rzeczy "tanie", "nieważne" - margina-lia. A więc sygnety wydawnicze, ekslibrisy, inicjały (wycinając je zresztą z ksiąg), akcydensy: wizytówki, bilety, druki firmowe, plakaty, formularze, programy teatralne, rysunki, autografy itp. Do 1858 r. -przez 48 lat - zebrał 2443 ekslibrisy, które wkleił w olbrzymi, 258-stro-nicowy foliał. Zawiera on rarytasy ekslibrisowe z prawie 4 stuleci, poczynając od ekslibrisu z opactwa Ochsenhausen z końca XV w. W
1831 r. odwiedził on Goethego, który choć nie miał własnego ekslibr su, ale w okresie swojej młodości wyrytował w Lipsku w 1767 r. dl Kasi Schonkopf ekslibris "by swoje książki zdobiła". Berlepsch zwj ekslibrisy "znakami książkowymi" (Bucherzeichen). W latach 1853 65 publikował ekslibrisy w swoich wydawnictwach poświęconyc księgarstwu antykwariusz Heinrich Lempertz.
Z romantyzmu wyrosłe zainteresowanie średniowieczem, łącznie naukowym podejściem do numizmatyki i heraldyki czy bibliote koznawstwo, traktowały ekslibris jako przedmiot badań, jako źródl historyczne. Z tej postawy wyszedł twórca niemieckiego ruchu zbie raczy ekslibrisów Friedrich Warnecke (1837 - 1894). Był on pruskir urzędnikiem budowlanym, radcą rachunkowym, pasjonował się hera dyką, bowiem herbowe przeważnie ekslibrisy dawały obraz histoi zbiorów bibliotecznych. W 1890 r. opublikował fundamentalny dl zbieractwa leksykon z opisanymi 2566 ekslibrisami od XV - XIX v Rok później założył w Berlinie "Exlibris Verein" i periodyk, które trw do dziś już jako 103-letnia Deutsche Exlibris Gesellschaft (podobn towarzystwa założono: rok wcześniej w Anglii, w 1894 r. we Francj później w innych krajach).
Lata 90-te XIX w. są więc już funkcjonowaniem ekslibrisu w jec nej z obecnych form - samoistnego, oderwanego od swojej pierwotni funkcji użytkowej, znaku własności - obiektu kolekcjonerstw ("Sammlerexlibris").
Przełom wieków przynosi wiele obszernych opracowań ekslibr sów niemieckich, stanowiących dla zbieraczy znakomite źródło men toryczne. Należą do nich: prace K. E. Gr.zu Leiningen-Westerburs W. von zur Westen, E. Stickelbergera, O. von Heinemanna.
Dla twórców ekslibris staje się nową gałęzią twórczości, powc stając się zupełnie odrębnym działem grafiki użytkowej, ale i warsztj towej. W okresie secesji stanowi piękne dopełnienie pięknej książę Korzysta się z wszelkich technik graficznych, szczególnie wdzięczr jest litografia barwna czy wielobarwny drzeworyt (na wzór japoński Nadal chętnie stosuje się ulubione przez Niemców techniki tradycyjn (grafika w miedzi i w drewnie).
Ekslibrisy opowiadały o książce, o bibliotece, właścicielu - jec zawodzie, zainteresowaniach. Powoli tematyka stała się jedna dowc na - nawet ekslibris heraldyczny zyskał nową postać.
Spośród artystów czynni byli, czasem wykonując tylko kilk znaków, J. Sattler, E. Doepler jun., O. Hupp, W. Unger, L. N Rheude, F. M. Ehmcke, M. Klinger, H. Thoma, M. Slevogt, E. Orli B. Heroux, F. Marc, M. Liebermann, E. M. Lilien, O. Ubbelohde, h Ade, W. Geiger, H. Vogeler, A. Kubin, E. Preetorius, F. Hartmann, F Preusse, E. Winkler, A. M. Hildebrandt. Niektórzy u nich zaczynajg
swoją twórczość z początkiem XX w. czynni byli do lat 60-tych.
Twórczość ekslibrisowa, idąca w dziesiątki tysięcy ze względu na wdzięczną formę i stale rosnące zainteresowanie zbieraczy, angażuje szeroki krąg artystów profesjonalnych i amatorów, tak, że wymienienie twórców ekslibrisu niemieckiego będzie w każdym przypadku bardzo ograniczone i w jakiś sposób dowolne. Spośród twórców urodzonych ok. przełomu wieku XIX/XX wymienić można paru: R. Koch, E. Beck, H. M. Tibor, H. Huffert, R. Rother, J. Naha, R. Niess, C. F. Rasmus, O. Feil, O. H. Beier, K. Blossfeld, R. Warnecke.
Twórczość w dziedzinie ekslibrisu jest nadal żywo rozwijana przez najmłodsze pokolenie artystów, często też uwzględniana w działalności pedagogicznej szkół średnich (np. H. Arndt w Brunszwi-ku).
Prezentowana wystawa, 500 prac 77 autorów, nie jest monografią współczesnego ekslibrisu niemieckiego, stanowi tylko przegląd głównych tendencji, kierunków, zjawisk w nim występujących. Ekslibris tworzy bowiem setki artystów profesjonalnych i nieprofesjonalnych. Dla jednych jest on główną dziedziną twórczości, dla innych jedną z gałęzi działalności artystycznej, dla niektórych tylko marginesem. Można stosować różne kryteria i wszystkie będą słuszne. Rozpatrując więc ekslibris jal^o:
a/ wytwór artysty, gdzie liczy się tylko jakość formalna, ekslibris jest tylko pretekstem dla idywidualnej wypowiedzi ("Sammlerexlibns"), b/ ekslibris związany z książką i właścicielem - jako znak osobisty, reprezentujący go, jego zawód, hobby, zainteresowania, miejsce zamieszkania, preferencje artystyczne (muzyka, literatura, sztuka). Jest to ekslibris użytkowy ("Gebrauchsexlibris" czy "Bucheignerzeichen"); c/ hobbystyczny - ekslibris o określonej tematyce, z motywem - np. wino i winna latorośl, szachy, architektura, erotyka, muzyka, numizmatyka, kulinaria itp.);
d/ okazjonalny - rocznice, kongresy, biennale itp; e/ można też traktować ekslibris jako nieprofesjonalną twórczość ludzi z uzdolnieniami plastycznymi, których zainteresowało zjawisko ekslibrisu, bądź jest to jedna z form ich wypowiedzi. Wymienione tu ewentualne kryteria i tak są widoczne w prezentowanym przeglądzie, jak również szereg innych zjawisk związanych z ekslibrisem.
Ekslibris egzystuje głównie dzięki kolekcjonerstwu, które łącznie z twórczością tworzy swoisty fenomen socjologiczny - mnogość wystaw, kongresów, spotkań, konkursów, katalogów, czasopism, opracowań, jest jedną z form kontaktów interpersonalnych. Łączy ludzi bardzo odległych i "egzotycznych" często profesji, tak wśród twórców jak i zbie-
raczy Każdy więc, kto znalazł się w kręgu zbieracko-tworczym, wchodzi niejako automatycznie w szeroki układ społeczno-kulturowo-artystyczny Układ ten jest dynamiczny, wciąż pojawiają się nowe nazwiska, odchodzą mm, kolekcje dziedziczy się, dzielą się one, zmieniają właścicieli Poszerza się tez pole zbieractwa przyjęte zostały "jak własne" PF-ki (osobiste życzenia świąteczno-noworoczne artysty czy zbieracza), zawiadomienia o zmianach adresu, o narodzinach dzieci i "pro memoria" - swoiste klepsydry i forma uczczenia zmarłego twórcy czy zbieracza
Treść i forma niemieckiego ekslibrisu są bardzo różnorodne Zwolennicy tradycjonalizmu - formy czy treści - jak i zwolennicy awan-gardowości znajdują bez trudu przedmiot swoich preferencji Ścierające się (chyba niezbyt ostro) skrajne tendencje ekslibrisu użytkowego ("Gebrauchsexlibns") związanego z książką i właścicielem ("Das Exli-bris gehort zum Buch", "Em Exlibns ist ein Bucheignerzeichen ") jak i zwolennicy ekslibrisu tylko artystycznego ("Sammlerexlibns") właśnie we współczesnym ekslibrisie niemieckim znajdują swoje dobre odbicie Tymbardziej, ze do ostatnich niemal dni tworzą (bądź tworzyli) uznani artyści, których działalność twórcza w ekslibrisie liczy się na dziesiątki lat (np w przypadku Hufferta 65 lat)
Kultywujący z założeń artystyczno-filozoficznych kult rękodzieła, warsztatu, jak i wyznawcy najświeższych nowości warsztatowo-for-malnych mają swoje mocne atuty w postaci konkretnych twórców Zaznaczyć należy, ze widoczny, wyczuwalny jest w niemieckim ekslibrisie szacunek i uznanie dla wielowiekowych tradycji niemieckiego ekslibrisu, co daje się zauważyć w kulcie i kultywowaniu drzeworytu i technik miedziorytnicznych Niemieckość przejawia się tez w tematyce niemiecki pejzaż, architektura, literatura, folklor, muzyka, postaci literackie, artyści, uczeni czy nawet charakterystyczne niemieckie pismo (gotyk, fraktura, szwabacha) czy ekspresjonistyczne traktowanie formy
Równocześnie żywo reaguje ekslibris niemiecki na sprawy stricte współczesne, globalne - atom, AIDS, degradacja środowiska naturalnego, nietolerancje wszelkiego typu, óemitologizacja stereotypów, czego próżno by szukać w polskim ekslibrisie Ale tez i sprawy "małe" - indywidualne, zaduma nad pięknem przyrody, nad losem ważki, ślimaka Delikatność, poetyka, liryzm Bawarska czy meklemburska prowincja Ekslibris jest; dosłownie i w przenośny swego rodzaju znaczkiem pocztowym
Prezentowany przegląd prac i indywidualności pozwoli byc może, dać pewien pogląd na bliską^ądź dotąd nie znaną dziedzinę twórczości ekslibnsowej naszego niemieckiego sgsiada
Kraków, grudzień 1994 r
Andrzej Buchaniec (DEG)
Wystawa mogła zostać zrealizowana dzięki życzliwości artystów i ich rodzin, którzy chętnie użyczyli prac, danych biograficznych, katalogów Pomocą służyli również niemieccy kolekcjonerzy PP Annette Spnnger- Vogel, dr Emil Kunze, Horst Gebauer, Ramer Kabelitz W opracowaniu katalogu i biogramów korzystano tez z opracowań PP Reinhild Bruchert-Arndt, Herberta Schwarza Ursuli Rieve dra N Otta i m RoczmkowfMitteilungen" DEG
Katalog mógł się ukazać dzięki wydatnej pomocy finansowej Instytutu Goethego w Krakowie Organizatorzy wystawy wszystkim wymienionym serdecznie dziękują






Techniki graficzne i użyte skróty

C1 - staloryt C2 - miedzioryt C3 - akwaforta C4 - sucha igła C5 - akwatinta C6 - miękki werniks C7 - mezzotinta C8 - plastikoryt
P1 - cynkotypia P2 - autotypia P3 - heliograwiura P7 - offset
X1 - drzeworyt wzdłużny (langowy) X2 - drzeworyt poprzeczny (sztorcowy) X3 - linoryt X4 - ołowioryt X5 - cynkoryt X6 - plastikoryt z tłoczeniem
L - litografia
S - serigrafia
G - gipsoryt
Sb - Schabeblatt (wydrapywanie rysunku na specjalnym kartonie)
T - typografia
K - ksero
K col - ksero kolorowe
Tm - technika mieszana
Tw - technika własna
CAD - komputer
coli - collage
.72, 3 - ilość kolorów
col - kolorowany ręcznie
op. - opus
s. - sygnowany
* - ekslibris reprodukowany w katalogu
tn - technika nieznana
rn - rok nieznany





GOTHE-INSTITUT

Założony został w 1951 roku. Prowadzi 157 własnych placówek w 73 państwach na całym świecie. Jest Stowarzyszeniem Wyższej Użyteczności Publicznej, którego głównym celem jest dbałość o krzewienie języka niemieckiego zagranicą i rozwijanie międzynarodowej współpracy kulturalnej. Dyrekcja naczelna Goethe-lnstitut znajduje się w Monachium. Formami działania Goethe-lnstitutu są:
- kursy językowe ogólne i specjalistyczne, wydawanie świadectw i dyplomów stwierdzających znajomość języka,
- doskonalenie metod nauczania języka niemieckiego zagranicą: organizuje seminaria, udziela pomocy w materiałach nauczania, funduje stypendia;
- prowadzenie międzynarodowej współpracy kulturalnej: organizacja konferencji, seminariów i odczytów, prezentacje filmów dokumentalnych, fabularnych i eksperymentalnych, koncerty muzyki klasycznej, współczesnej, jazzowej, rockowej oraz pop, wystawy, spotkania autorskie, prezentacje balatu i tańca, spektakli teatralnych, warsztaty muzyczne in.
- prowadzenie bibliotek.
Podejmuje też różnorodne inicjatywy w zakresie szeroko rozumianej współpracy kulturalnej z partnerami w kraju, w którym działa




Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.


ZOBACZ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

ZOBACZ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT


NIE ODWOŁUJĘ OFERT, PROSZĘ POWAŻNIE PODCHODZIĆ DO LICYTACJI