Dystrybutor: emi music poland
Nośnik: 1 DVD

Przesyłka już od 6,49 zł.

Po płytowej edycji pamiętnego koncertu Adama Makowicza i Leszka Możdżera w nowojorskiej Carnegie Hall mamy kolejne wydarzenie - recital obu pianistów w Filharmonii Wrocławskiej z listopada 2004 w wersji DVD! W pierwszej części amerykańskie standardy, w drugiej jazzowe opracowania utworów Chopina.

Obu artystów dzieli co najmniej jedno pokolenie. Gdy Adam Makowicz grał w Carnegie Hall w czerwcu 1977 roku swój wielki recital, Leszek Możdżer rozpoczynał dopiero przygodę z muzyką. Dwa różne pokolenia ale też wspólna tradycja europejskiego romantyzmu z Chopinem na czele jak i mistrzów klawiatury jazzowej od Arta Tatuma po Herbie Hancocka oraz jazzu polskiego z niezmienną legendą Krzysztofa Komedy.

Dwie osobowości i dwa różne temperamenty. Makowicz w tematach tradycyjny, czytelny, jednoznaczny, w improwizacjach jak zwykle błyskotliwy i przekorny, otwarty na słuchacza. Możdżer kocha znaki zapytania, które stawia i publiczności i samemu sobie po to, by udzielać na nie pasjonujących muzycznych odpowiedzi. Ta fantastyczna gra toczy się na kilku płaszczyznach, na różnych poziomach, w różnym tempie. Dialog pianistów raz ich zbliża raz oddala, to podejmują myśli partnera by je rozwinąć lub im zaprzeczyć to znów prowokują dalej by wspólnie rozwijać utwór, który staje się wydarzeniem niepowtarzalnym.

Początek symboliczny. Możdżer gra kompozycję Makowicza Tatum On My Mind, Makowicz utwór Możdżera Biali. To wstęp do serii standardów, które wybrał oddychający nimi na codzień na Manhattanie Makowicz - Rodgers, Bernstein, Gershwin, Cole Porter, Ellington. Od ballady Some Other Time z musicalu On The Town Bernsteina po klasyczną Karawanę Ellingtona w pełnym przekroju harmonii, tempa i emocji. Obaj są jazzmanami z krwi i kości a więc te znane tematy nabierają soczystych kolorów w interakcjach i improwizacjach. Pasaże Makowicza i biegniki Możdżera kontrapunktowane w danym momencie przez partnera to jazzowy komentarz do tematu podanego we wstępie. Drive i swing wyznaczają puls tej muzyki w sposób oczywisty, mimo różnicy pokoleń, temperamentów i doświadczeń. W finale części pierwszej powrót do polskich źródeł, Kołysanka Krzysztofa Komedy z filmu Romana Polańskiego Rosemary's Baby,

I Chopin, osobny rozdział koncertu. Gdy w połowie lat 90-tych Leszek Możdżer nagrywał swa pierwszą płytę z chopinowskimi impresjami, zapewne nikt nie przypuszczał, że ten właśnie chopinowski nurt stanie się ważnym znakiem rozpoznawczym dla polskiego jazzu. To oczywiście nie tylko Możdżer, bo przecież jeszcze w latach 70-tych i Novi Singers i Mieczysław Kosz no a później m.in Andrzej Jagodziński, Włodzimierz Nahorny, Ewa Bem, Marek Bałata i...Adam Makowicz! Jego album Reflections On Chopin z 1999 roku (w 150 rocznicę śmierci Fryderyka) pokazuje Chopina z jeszcze innej, chciałoby się powiedzieć "amerykańskiej" perspektywy. Mazurki, Preludia, Ballady i Etiudy traktowane są przez Makowicza jak standardy. Pianista wybiera znany fragment i na jego temat improwizuje przywołując niekiedy tradycję Errola Garnera i Arta Tatuma. Skok stylistyczny daleki, wręcz nieprawdopodobny, wnoszący do chopinowskiej tradycji niemały ładunek przekory i humoru. Z kolei Impressions On Chopin Możdżera(ten sam rok 1999) to w zgodnej opinii krytyki kreacja wybitna, ukazująca talent, kunszt, inteligencję i wielką muzykalność Leszka, który snuje tu własny komentarz do muzyki Chopina. I oto Makowicz i Możdżer na estradzie wrocławskiej ponownie sięgają do Chopina bogatsi o nowe doświadczenia. Najpierw rozwichrzone Preludium d-moll, potem fragment Fantazji-Impromptus cis-moll(Makowicz), następnie dwa ulubione Mazurki Możdżera w jego solowym wykonaniu(g-moll op.24 nr.1 i D-dur op.33 nr.2) wreszcie w finale w duecie trzy Preludia z opusu 28, G-dur, A-dur i As-dur.
To niezwykłe doświadczenie móc słuchać i jednocześnie śledzić na ekranie ów "pojedynek" obu artystów, z których każdy przecież jest klasą dla siebie. Ktoś, kto dobrze zna nagranie z Carnegie Hall z września 2004, będzie zaskoczony nieco innym, wydaje się ciekawszym ujęciem poszczególnych utworów. Te interpretacje zmieniają się i z wolna dojrzewają, jak dobre wino.

1) Fryderyk Chopin: Preludium D-moll op. 28 nr 24
2) Fryderyk Chopin: Mazurek G-moll op. 24 nr 1
3) Fryderyk Chopin: Mazurek D-dur op.33 nr 2
4) Fryderyk Chopin: Preludium G-dur op. 28 nr 3
5) Fryderyk Chopin: Preludium A-dur op. 28 nr 17
6) Fryderyk Chopin: Preludium As-dur op. 28 nr 17
7) Adam Makowicz - Tatum On My Mind
8) Leszek Możdżer - Biali
9) Richard Rodgers - The Surrey With he Fringe On Top
10) Leonard Berenstein - Some Other Time
11) George Gershwin - Love Is Here To Stay
12) Cole Porter - Night And Day
13) Duke Ellington/Juan Tizol - Caravan
14) Krzysztof Komeda - Rosemary's Baby