Opis produktu
Wydawnictwo AWF Kraków
ISBN [zasłonięte]978-83891-32-0
Kraków 2013, wydanie 1, format 165 x 235,
objętość 290 str., oprawa miękka
Współczesna
działalność międzynarodowego ruchu sportowego osób niepełnosprawnych jest
skupiona w trzech niezależnych od siebie obszarach organizacyjnych, uznawanych
również przez władze sportu olimpijskiego (Legg i wsp. 2004).
Pierwszy -
zarazem najstarszy - dotyczy środowiska osób z uszkodzeniem narządu słuchu. Jego
początki sięgają 1924 roku, kiedy to powołany został Międzynarodowy Komitet
Cichych Sportów (CISS)1. Szeroką działalność tej organizacji docenił
Międzynarodowy Komitet Olimpijski (IOC)2 w 1955 roku przyjmując ją do grona
federacji międzynarodowych o statusie olimpijskim (Eickman 2001; Steadward i
Foster 2003; DePauw i Gavron 2005a; Tweedy i Howe 2011).
Drugi obszar
działalności sportowej swoim zasięgiem obejmuje osoby niepełnosprawne
intelektualnie. Jednak jego charakter nie ma znamion sportu wyczynowego, obrał
bowiem kierunek aktywności rekreacyjno-rehabilitacyjnej. Powstanie w 1968 roku
Międzynarodowego Stowarzyszenia Olimpiad Specjalnych (SOI)3 zapewniło tej grupie
osób całoroczny trening sportowy i starty w zawodach. Spontaniczny rozwój
działalności SOI zyskał sojusznika nawet we władzach zasiadających w IOC, które
w 1988 roku wyraziły zgodę zarówno na używanie określenia „Olympics", jak i
przeprowadzanie zawodów sportowych zgodnie z ceremoniałem olimpijskim (Legg i
wsp. 2004; Olimpiady Specjalne Polska 2005; DePauw i Gavron
2005a).
Trzeci obszar aktywności jest ściśle połączony z nurtem sportu
paraolimpijskiego, którego korzenie sięgają czasu po II wojnie światowej.
Zawiązanie się w 1959 roku Międzynarodowego Komitetu Igrzysk Stoke Mandeville
(ISMGC)4, a następnie w 1964 roku Międzynarodowej Organizacji Sportu
Niepełnosprawnych (ISOD)5
doprowadziły do ożywienia aktywności sportowej
wśród osób z dysfunkcjąnarządu ruchu. Rozwijający się dynamicznie sport, także
wśród osób z innymi rodzajami niepełnosprawności, z upływem czasu doprowadził do
powstania kolejnych międzynarodowych organizacji. W 1978 roku powołano
Międzynarodowy Związek Sportu i Rekreacji Osób z Porażeniem Mózgowym (CP-ISRA)6,
w 1981 - Międzynarodowy Związek Sportu Niewidomych (IBSA)7, a w 1986 -
Międzynarodową Federację Sportu Osób Niepełnosprawnych Intelektualnie
(INAS-FID)8. Wymienione organizacje sportu niepełnosprawnych, a od 2004 roku -
po połączeniu ISOD i ISMWSF - również Międzynarodowa Federacja Sportu Osób na
Wózkach i po Amputacjach (1WAS)9, prowadzą działalność na rzecz sportu osób z
uszkodzeniem narządu ruchu, wzroku oraz z niepełnosprawnością intelektualną w
stopniu lekkim (zob. ryć. 1.1). Ich wspólne cele i zadania, w tym także cele i
zadania nadrzędnej organizacji - od 1989 roku Międzynarodowego Komitetu
Paraolimpijskiego (IPC)10, podejmowane na poziomie międzynarodowym, wytyczają
współczesny kierunek funkcjonowania światowego sportu paraolimpijskiego, którego
działalność zmierza do stałej współpracy z ruchem olimpijskim (Mason 2002;
Kosmol i wsp. 2006; Gold i Gold 2007).
Należy nadmienić, iż w obecnym
czasie w każdym z powyższych obszarów działalności sportowej osób
niepełnosprawnych organizowane są oddzielnie co 4 lata - na wzór zawodów
olimpijskich - letnie i zimowe igrzyska. Pierwsze Światowe Igrzyska Głuchych
(Deaflympics) odbyły się w 1924 (letnie) i 1949 roku (zimowe), natomiast
Światowe Igrzyska Olimpiad Specjalnych (Special Olympics) zorganizowano po raz
pierwszy odpowiednio w latach 1968 oraz 1977, a Igrzyska Paraolimpijskie
(Paralympic Games) - odpowiednio w latach 1960 oraz 1976 (DePauw i Gavron
2005a).
Ze względu na fakt, iż rozprawa naukowa została poświęcona
polskim zawodnikom nominowanym do udziału w igrzyskach paraolimpijskich, dalsza
część rozdziału dotyczy jedynie charakterystyki ruchu
paraolimpijskiego.
1. Rozwój sportu paraolimpijskiego. Określenie problematyki badawczej
1.1.
Światowy sport paraolimpijski
1.2. Rozwój polskiego sportu paraolimpijskiego
1.2.1. Pierwszy okres – lata 1[zasłonięte]949-19
1.2.2. Drugi okres – lata
1[zasłonięte]961-19
1.2.3. Trzeci okres – lata 1[zasłonięte]990-19
1.2.4. Czwarty okres – od
1999 roku
1.3. Polscy paraolimpijczycy w świetle opracowań naukowych
1.4. Sformułowanie problemu badawczego
2. Materiał i metody badawcze
2.1. Charakterystyka badanych
2.2. Procedura i narzędzia badań
2.2.1. Etapy badań na przestrzeni lat 1[zasłonięte]988-19
2.2.2. Etapy badań na
przestrzeni lat 1[zasłonięte]998-19
2.2.3. Etapy badań na przestrzeni lat 2[zasłonięte]010-20
2.2.4. Opracowanie statystyczne wyników
3. Wyniki badań i ich analiza –
zmiany w strukturze cech socjodemograficznych polskich sportowców biorących
udział w kolejnych igrzyskach paraolimpijskich
3.1. Grupa badanych
uczestników igrzysk z lat 1[zasłonięte]972-19
3.1.1. Płeć
3.1.2. Wiek
3.1.3.
Miejsce zamieszkania
3.1.4. Stan cywilny
3.1.5. Wykształcenie
3.1.6.
Aktywność zawodowa
3.1.7. Środowisko wychowujące
3.2. Grupa badanych
uczestników igrzysk z lat 1[zasłonięte]992-19
3.2.1. Płeć
3.2.2. Wiek
3.2.3.
Miejsce zamieszkania
3.2.4. Stan cywilny
3.2.5. Wykształcenie
3.2.6.
Aktywność zawodowa
3.2.7. Środowisko wychowujące
3.3. Grupa badanych
uczestników igrzysk z lat 2[zasłonięte]000-20
3.3.1. Płeć
3.3.2. Wiek
3.3.3.
Miejsce zamieszkania
3.3.4. Stan cywilny
3.3.5. Wykształcenie
3.3.6.
Aktywność zawodowa
3.3.7. Środowisko wychowujące
3.4. Zmiany w
strukturze cech socjodemograficznych badanych uczestników igrzysk z lat
1[zasłonięte]972-20
3.4.1. Płeć
3.4.2. Wiek
3.4.3. Miejsce
zamieszkania
3.4.4. Stan cywilny
3.4.5. Wykształcenie
3.4.6.
Aktywność zawodowa
3.4.7. Środowisko wychowujące
4. W kierunku syntezy
wyników badań literatura
Literatura
Spis tabel
Spis rycin
Streszczenie
Summary
Aneks
Kupując na kilku naszych aukcjach za wysyłkę płacisz tylko raz - jej koszt
zależny jest od wagi książek, o kalkulację kosztów prosimy pytać w mailu.
Kupujący otrzyma paragon lub fakturę.
