25. Wyspy Marshalla 1944

Operacja "Flintlock"

Po zdobyciu Tarawy w listopadzie 1943 r. Amerykanie skierowali swoją uwagę na Wyspy Marshalla. Stanowiły one kolejny, logiczny etap w trategii "Żabich skoków", mających ostatecznie doprowadzić wojska sprzymierzonych do Wysp Japońskich, a wcześniej zapewnić możliwość uderzenia na Guam i Saipan. Świeżo sformowana 4.Dywizja Piechoty Morskiej desantowała się na brzegach wysp Roi i Namur 1 II 1944 r., podczas gdy 7. Dywizja Piechoty wylądowała na Kwajalein. Rejs zespołów desantowych, który zakończył się u brzegów Wysp Marshalla, był w owym czasie najdłuższym w historii. Amerykanie, czerpiąc z doświadczeń krwawych walk na Tarawie, skutecznie zlikwidowali japoński opór, a jednocześnie opracowali wzór operacji amfibijnej, z którego korzystali podczas wszystkich następnych desantów na Pacyfiku.

51. Polowanie na "Bismarcka" 1941 Upokorzenie i zemsta Royal Navy

Pod koniec maja 1941 r. wody północnego Atlantyku były świadkiem zakrojonej na szeroką skalę operacji marynarki brytyjskiej, próbującej przeciwdziałać kolejnemu rejsowi korsarskiemu wielkich jednostek nawodnych Kriegsmarine. W pierwszym starciu nowy niemiecki pancernik "Bismarck" i towarzyszący mu ciężki krążownik "Prinz Eugen" zmietli z powierzchni morza dumę brytyjskiej floty, krążownik liniowy "Hood". Admiralicja brytyjska sięgnęła po wszelkie dostępne okręty, chcąc odnaleźć i zatopić nieprzyjaciela, który w razie przedarcia się na wody południowego Atlantyku mógł sparaliżować morskie szlaki komunikacyjne Wielkiej Brytanii, niezbędne w dalszej walce, jaką Albion toczył z III Rzeszą. Swoją rolę odgrywały też względy ambicjonalne - klęska "Hooda" musiała zostać pomszczona.