W ciągu ostatnich kilkunastu lat turystyka wiejska żywiołowo się rozwija. Obejmuje ona zjawiska związane z rozwojem turystyki na terenach pozamiejskich. Turystyka wiejska nie jest jednak tożsama z agroturystyką, choć pojęcia te mocno się zazębiają. Rozwój turystyki na terenach wiejskich jest priorytetem w Unii Europejskiej od jej powstania. Już pierwsze programy pomocowe w ramach wspólnej polityki rolnej zwracały uwagę, że podstawowym warunkiem rozwoju obszarów wiejskich jest wzrost ich różnorodności, a można ją osiągnąć m.in. dzięki rozwojowi turystyki. Udział w turystyce kulturowej zwykle dotyczy odwiedzania miast. Obszary wiejskie rzadziej kojarzone są z tym rodzajem turystyki, a przecież mają duże zasoby kulturowe. Obszary te należy jednak zagospodarować i wypromować, aby zachęcić turystę do odkrywania tego, co mało znane i niedoceniane.

Turystyka kulturowa na obszarach wiejskich dla turysty jest nośnikiem wiedzy, a dla wsi metodą na ocalenie dziedzictwa kulturowego. Celem takiej turystyki jest bowiem poznanie dziedzictwa kulturowego danego rejonu, które przejawia się m.in. w stylu budownictwa mieszkalnego, zabytkach architektury, elementach ludowej twórczości, kuchni regionalnej. Pielęgnowanie duchowej i materialnej kultury danego miejsca umożliwia zachowanie odrębności regionalnej, a dzięki temu tworzenie atrakcyjnych, unikatowych ofert turystycznych.

W książce omówiono zagadnienia związane z wiejską turystyką kulturową jako jednym z ważniejszych segmentów współczesnej turystyki. Książka jest przeznaczona dla studentów różnych typów szkół na kierunkach związanych z turystyką, krajoznawstwem, geografią turystyczną. Z pewnością będzie też przydatna dla słuchaczy studiów podyplomowych oraz osób profesjonalnie zajmujących się organizacją turystyki. Wiele informacji w niej zawartych może być przydatnych dla pilotów wycieczek obsługujących imprezy objazdowe po Polsce z turystami krajowymi i zagranicznymi.