Wiedźmin 3: Dziki Gon to trzecia odsłona popularnej serii cRPG opartej na prozie Andrzeja Sapkowskiego. Grę wyprodukowało studio CD Projekt RED, czyli zespół odpowiedzialny również za dwie poprzednie części.

Ponownie wcielamy się w znanego z poprzednich odsłon wiedźmina. Główna oś fabularna obraca się wokół kilku oddzielnych wątków. Wśród nich znalazło się poszukiwanie utraconej miłości Geralta oraz inwazja Nilfgaardu na królestwa północy. Spróbujemy też powstrzymać tytułowy Dziki Gon, prześladujący wiedźmina zarówno w powieściach, jak i obecny w pierwszej i w nikłym stopniu w drugiej części serii. Wszystkie te główne zadania oferują filmową jakość opowiadanej historii, z rozgałęzionymi ścieżkami wydarzeń, imponującymi scenkami przerywnikowymi i starannie wyreżyserowanymi sekwencjami.

Co ciekawe, możemy porzucić część wątków, trzeba będzie jednak liczyć się z wynikającymi z tego faktu przykrymi konsekwencjami. Poza głównymi opowieściami dostępne jest także zatrzęsienie misji pobocznych, które w sumie starczają na ponad sto godzin zabawy. Autorzy zadbali o dużą różnorodność wyzwań. W trakcie przygód będziemy eksplorowali m.in. jaskinie, prastare ruiny i tętniące życiem wioski. Zapolujemy na potwory dla zysku oraz specjalnych nagród. Pojawią się również zadania oparte na dochodzeniach. Różne rejony świata oferują swoje własne mini gierki (np. zawody w rzucaniu nożami) ze specjalnymi nagrodami, choć jednocześnie ich ukończenie nigdy nie jest wymagane dla dalszego rozwoju fabuły.

Zgodnie z tradycją serii, trzeci Wiedźmin oferuje sporą swobodę odgrywania postaci, a fabuła jest mocno rozgałęziona, tak aby umożliwić graczom dokonywanie różnych wyborów. Jednocześnie wirtualny świat jest w dużym stopniu dynamiczny. Przykładowo, niektóre nasze akcje sprawią, że zagrożona przez ataki bandytów wioska kompletnie się wyludni. Gra posiada świat o otwartej strukturze, który jest czterdziestokrotnie bardziej rozległy niż ten w The Witcher 2: Assassins of Kings. Nowy silnik (REDengine 3) został zaprojektowany tak, aby cały czas ładował dane w tle, co pozwoliło uniknąć ekranów wczytywania. Przemieszczanie się ułatwia opcja jazdy na koniu. Przy dobrym rumaku dotarcie z jednego końca mapy na drugi zajmuje około 30-40 minut. Dostępna jest również opcja natychmiastowej podróży do miejsc wcześniej odwiedzonych.

Spore zmiany zaszły w systemie walki. Kompletnie przebudowano sztuczną inteligencję przeciwników. Geralt otrzymał 96 animacji wykorzystywanych w starciach, podczas gdy w drugiej części miał ich jedynie 20. Gracze mogą wreszcie przerywać atak w jego trakcie oraz blokować ciosy i wykonywać uniki, nawet gdy zabraknie im kondycji, choć nie są one wtedy tak skuteczne. Zamiast przewrotów bohater wykonuje teraz szybkie piruety, aby zejść z linii ciosu przeciwnika. Nowy system kamery dba o zapewnienie czytelnej perspektywy podczas starć. Nie zabrakło starć z bossami (m.in. z lodowym gigantem), ale nie są one tym razem oskryptowane. Mocno przebudowano również system znaków. Każdy z pięciu ma podstawowy poziom, a wraz z rozwojem Geralta odblokujemy drugi stopień. Przykładowo, ulepszone Igni wywoła eksplozję ognia, która otoczy bohatera. Z kolei drugi poziom Ydren zamiast pułapki na jednego potwora stworzy duże pole, które spowolni wszystkich przebywających w nim nieprzyjaciół.

Podczas starć wykorzystujemy również w dużym stopniu otoczenie. Np. możemy telekinetycznie uderzyć w ul os, które zaatakują wrogów. Natomiast gdy zwrócą się w naszą stronę spalimy je znakiem Igni. Poszerzanie zasobu wiedzy o przeciwnikach umożliwia poznanie ich słabych punktów. Niektóre pokonane monstra pozostawią po sobie niemożliwe do dostania w inny sposób składniki służące do przepisów alchemicznych i tworzenia nowych przedmiotów. Pozwolą również Geraltowi na rozwijanie własnego drzewka mutacji, zapewniającego dostęp do nowych mocy. Gracze mogą również rozwijać umiejętności szermiercze i alchemii.