Wenecja. Udany Weekend Michelin Praca zbiorowa

Kiedy spogląda się na leżącą na mapie Lagunę Wenecką, pośród której ulokowało się miasto, wydaje się być ona bezpiecznym łożyskiem, broniącym dostępu do Wenecji, nietkniętej przez czas. Jeśli patrzy się nań z Riva degli Schiavoni lub Fondamenta Nuove, ma się wrażenie, że tylko vaporetti lub silny podmuch wiatru mogą wzburzyć na chwilę jej spokojne wody. Jednak kanały połączone z otwartym morzem, złowrogie określenie martwa laguna, wyspy, które raz pojawiają się, a raz znikają oraz skrawki lądu ukazujące się tylko w czasie odpływu dają rzeczywiste pojęcie o dynamicznej naturze Laguny Weneckiej, a także odwiecznych dobrodziejstwach i zagrożeniach dla miasta, jakie łączą się z jego wyjątkowym położeniem. Wenecja, która od wieków prowadziła ożywioną wymianę handlową z krajami Orientu, swą sławę miasta o tysiącu twarzy zawdzięcza ludziom, którzy w przeszłości tłoczyli się na jej uliczkach i placach, wypełniając ją kolorami, wielojęzycznym gwarem oraz, przede wszystkim, swymi kulturalnymi i kulinarnymi tradycjami. Przez lata smaki i zapachy Wenecji wzbogaciły się tym sposobem o egzotyczne ingrediencje, które z tradycyjną tutejszą kuchnią stworzyły niezwykłe połączenie. Niegdyś tymi smakami delektowali się kupcy, dziś weneckie specjały znajdują uznanie u rzeszy turystów.