Opis książki

Szyderczy śmiech i krzyk rozpaczy
To jedna z najlepszych monografii rockowych, jakie czytałem. Wiesław Weiss to jeden z lepszych znawców klasycznego rocka w Polsce. Na dodatek ma bardzo dobre pióro łącząc dziennikarską zwięzłość z solidną naukową analizą.

Znam też dobrze "Pink Floyd. Moje wspomnienia" autorstwa perkusisty zespołu Nicka Masona które są o wiele lepiej zilustrowane oraz szczodrze okraszone ciekawostkami i anegdotami. Czytałem również inne prace poświęcone zespołowi. Jednak książka Weissa przewyższa wszystkie wspomnienia poszczególnych członków zespołu dzięki swojej bezstronności (co szczególnie jest ważne w opisie wieloletniego konfliktu Gilmour-Waters) oraz prezentacji faktów wedle związku przyczynowo-skutkowego. I choć omawiana pozycja ma już półtora dekady, to ciągle jest aktualna, bowiem po 1994 Pink Floyd nie nagrał żadnego nowego utworu, a reaktywacja zespołu nie będzie już nigdy możliwa na skutek śmierci klawiszowca Ricka Wrighta.

Uwagi:

Lekko zakurzone brzegi stron. Oprawa minimalnie zarysowana.