Firma Cryo Interactive znana jest graczom przede wszystkim z produkcji i wydawania gier przygodowych typu point'n'click (m.in. Atlantis: The Lost Tales i Aztec: The Curse in the Heart of the City of Gold), które pod koniec lat 90. ubiegłego wieku należały do kanonów gatunku. Rozpoczynając prace nad Wehikułem czasu francuski deweloper postanowił odejść od utartych schematów, wprowadzając nowy silnik graficzny oraz szereg elementów zręcznościowych.

Mimo mylącego (zwłaszcza w polskiej edycji) tytułu gra ma niewiele wspólnego z powieścią H. G. Wellesa. Wspólny mianownik stanowią tytułowa machina umożliwiająca podróże w czasie oraz główny bohater, którego nazwisko – Weles nasuwa skojarzenia ze słynnym pisarzem.

Akcja gry toczy się w roku 800 000 naszej ery, dokąd za sprawą wehikuł czasu trafia XIX-wieczny naukowiec. Niestety, machina ulega zniszczeniu, a główny bohater zostaje uwięziony w przyszłości. W niczym jednak nie przypomina ona klimatu znanego z powieści science-fiction. Ludzie nie znają komputerów ani nawet broni palnej. Władają za to magią i potrafią manipulować czasem. W Świecie Piasków nikt też nie umiera, co najwyżej może zostać „rozstrojony”, by powrócić z kolejną falą czasu zsyłaną przez boga Kronosa.

Jak przystało na przygodówkę gra obfituje w różnego rodzaju zagadki i interakcje z bohaterami niezależnymi. Wehikuł czasu korzysta jednak z systemu sterowania znanego bardziej ze zręcznościówek. Poczynaniami głównego bohatera kieruje się za pomocą klawiatury. Może on chodzić, biegać, a także strzelać (przy pomocy specjalnego pistoletu do rozstrajania) i uchylać się.

Dużym atutem gry jest oprawa audio-wizualna. Nowy silnik graficzny generuje nieco udawany obraz 3D (postaci modelowane są trójwymiarowo, ale ich otoczenie to sprytnie pokazane bitmapy), ale za to barwny i pełen szczegółów. Płynna praca kamery jest jednak rozwiązaniem dyskusyjnym. Problemem są także postaci bohaterów niezależnych, które choć ładnie animowane czasami „zacinają się” o siebie.

Ścieżka dźwiękowa gry doskonale oddaje jej klimat i wpada w ucho. Na pochwałę zasługuje również bardzo dobra polska wersja językowa, o którą zadbała firma CD Projekt.