Wasteland 2 to kontynuacja gry RPG wydanej pierwotnie w 1988 roku, nazywanej „matką post-apokaliptycznych rolplejów”. Stworzeniem drugiej odsłony zajęło się studio InXile Entertainment, które pieniądze potrzebne do sfinansowania procesu produkcji zebrało za pośrednictwem serwisu Kickstarter, gdzie każdy chętny mógł wesprzeć projekt. Pieczę nad procesem developingu objął Brian Fargo, oryginalny twórca pierwszej części Wasteland, a także gry The Bard’s Tale. Tworzony w ćwierć wieku od wydania oryginału sequel rozgrywa się piętnaście lat po wydarzeniach z poprzedniczki. Ponownie wcielamy się w członka oddziału Desert Rangers, jedynych pozostałych przy życiu przedstawicieli armii Stanów Zjednoczonych po tym, jak wojna nuklearna postawiła gatunek ludzki na skraju wyginięcia. Twórcy szczególnie duży nacisk położyli na całkowicie zależny od gracza rozwój postaci i zaakcentowanie konsekwencji wyborów, jakich dokonał podczas swojej podróży poprzez post-apokaliptyczne pustkowia. Od umiejętności, jakie rozwijamy, zależy także wachlarz sposobów, w jaki można wykonywać poszczególne misje. Co ważne, gra pozwala nie tylko na personalizację bohatera, ale również broni, czy nawet interfejsu. Wasteland 2 nie podąża za głównymi trendami obecnymi w dzisiejszych produkcjach i oferuje graczom bardzo klasyczne RPG. Walka toczy się w systemie turowym, świat oraz swoją postać obserwujemy z lotu ptaka, zaś pustkowia są bezlitosne i nie wybaczają błędów. Ponadto w grze napotykamy wiele odniesień i zapożyczeń do oryginału z 1988 roku. System dialogów w Wasteland 2 opiera się na budowaniu podczas interakcji z bohaterami niezależnymi biblioteki słów kluczowych. W trakcie rozmów ich lista rozszerza się o nowe pozycje, które po wybraniu, przenoszą nas do kolejnych wątków dialogowych, te zaś zapewniają następne wpisy do biblioteki. Autorzy gry przychyli się do prośby graczy i każde słowo kluczowe zostało wplecione w pełne wypowiedzi. W ten sposób kontrolowani przez nas bohaterowie posługują się całymi zdaniami, a nie „rzucają” jednym słowem i otrzymują na nie kompletną odpowiedź. Same słowa kluczowe podzielone zostały na dwie kategorie: lokalną i regionalną. Lokalne odnoszą się wyłącznie do rozmów z danym bohaterem niezależnym, podczas gdy regionalne są ważne dla wielu postaci i ich poznanie otwiera nam nowe możliwości przeprowadzania rozmów. W grze umieszczono swoisty ukłon w kierunku miłośników pierwszej części i fanów retrogamingu – gracze mogą wpisać do konsoli własne propozycje słów kluczowych i przy odrobinie szczęścia odkryć unikalne opcje dialogowe. Jest to jednak wyłącznie ciekawy dodatek, a nie coś, od czego zależą dalsze losy fabuły. Biblioteka słów kluczowych jest uzupełniana również o nowe pozycje poprzez interakcje z otoczeniem. Oznacza to, że używanie odpowiednich umiejętności związanych z badaniem terenu, obiektów i przedmiotów występujących w grze, pozwala na odkrycie nowych słów kluczowych, które można później wykorzystać podczas rozmów z bohaterami niezależnymi. Reakcje NPC zależą od dużej ilości czynników. Wśród nich znajdują się m.in.: skład drużyny, dokonane przez gracza dotychczas wybory, wcześniej użyte słowa kluczowe, reakcje graczy na pytania bohaterów niezależnych i umiejętności oraz atrybuty posiadane przez postacie. Wasteland 2 oferuje ogromne zróżnicowanie możliwych do osiągnięcia rozstrzygnięć dialogów, które nigdy nie kształtują się według zasady: „jedno słowo kluczowe – jedna określona reakcja”. Nawet kolejność wykorzystywania słów kluczowych podczas prowadzonych rozmów ma ogromny wpływ na ich przebieg. W Wasteland 2 broń podzielono na szereg klas, charakteryzujących się określonym zastosowaniem, wadami i zaletami. Ponadto wprowadzono oręż, który zamazuje ostre podziały na klasy - tego rodzaju hybryd jest w Wasteland 2 całkiem sporo. Gracz rozwija umiejętności prowadzonych postaci w posługiwaniu się poszczególnymi typami broni, co znacząco wpływa na ich skuteczność oraz celność.