Życie Grossmana w pisanych przez niego listach i oczami przybranego syna. Wasilij Grossman 1[zasłonięte]905-19 to jeden z najważniejszych pisarzy radzieckich. W czasie wojny był korespondentem wojennym. Uczestnik bitwy stalingradzkiej z Armią Czerwoną doszedł aż do Berlina. Jako jeden z pierwszych opisał Majdanek i Treblinkę. Najsłynniejsza powieść Grossmana Życie i los stawiająca znak równości między nazizmem i stalinizmem nie ukazała się za jego życia maszynopis skonfiskowano. Fiodor Huber przybrany syn Grossmana z pokaźnego archiwum dzienników listów i innych pism wybrał te materiały które by najdobitniej ukazywały niełatwy charakter i skomplikowane życie osobiste Wasilija Siemienowicza. Jest tu więc historia poślubienia przez Grossmana żony przyjaciela jest historia jego burzliwej miłości do żony poety Nikołaja Zabołockiego ich wspólnej ucieczki a następnie powrotu do poprzednich związków. Przedstawił również Huber życie literackie w ZSRR z całą jego okrutną specyfiką Niemało miejsca zajęłoby też wyliczenie tych którzy się ze mną nie witają - wyobraź sobie całe kolegium Nowego Miru - od Twardowskiego do Sachsa... - napisał w 1959 roku po zjeździe pisarzy. Najwięcej jednak miejsca poświęcił działalności literackiej Grossmana. Jej początki były spektakularne opowiadanie W mieście Berdyczowie z 1934 roku przypadło do gustu samemu Gorkiemu. Lecz w 1953 roku ostrej krytyce została poddana jego powieść Za słuszną sprawę o bitwie pod Stalingradem. Najpoważniejszy cios padł osiem lat później. Data aresztowania powieści Wasilija Grossmana Życie i los 14 lutego 1961 roku jest pamiętna w historii literatury rosyjskiej. Do tej pory aresztowano pisarzy powieść - po raz pierwszy - zauważa Huber.

Stron 360, WAB