WITAM ,MAM DO SPRZEDANIA NOWA KSIAZKE,POLECAM .czyli o płciowości, płodności, rodzicielstwie i metodach naturalnego planowania poczęć, głównie - ale nie tylko - z myślą o narzeczonych przygotowujących się do małżeństwa... Książka jest „spisana” po 20 latach spotkań autora z narzeczonymi przygotowującymi się do małżeństwa w Kościele katolickim. Na jej kształt wpłynęły również liczne spotkania z młodzieżą, nauczycielami, katechetami, świeckimi studentami teologii i alumnami w Seminarium Duchownym. Trzeba jeszcze dodać, że wiedzę i doświadczenie zdobyłem również poprzez działalność w Stowarzyszeniu Nauczycieli Naturalnego Planowania Rodziny. Wiele nauczyły mnie setki godzin spędzonych na próbach pomocy źle mającym się małżeństwom, będących często w dramatycznej sytuacji, widzących jedyne rozwiązanie w rozwodzie. Mogę z całą odpowiedzialnością powiedzieć, że te małżeństwa mają praktycznie zawsze poważne kłopoty związane z przeżywaniem sfery płciowości. I wreszcie, co chyba jest oczywiste, na kształt książki wpłynęły doświadczenia z własnego małżeństwa, w którym wzrastamy od 22 lat. Sposób mówienia i dobór argumentów był nieustannie modyfikowany przez, chciałoby się powiedzieć, brutalną rzeczywistość. Bardzo wielu naprawdę przyzwoitych, a zarazem biednych, ludzi ma dziś wypaczone spojrzenie na płciowość i nieodłącznie z nią związaną płodność. Płodność przestała być postrzegana powszechnie jako wielki dar, czy wprost dowód życzliwości Boga (błogosławieństwo, stan błogosławiony), a stała się dla wielu przekleństwem, wręcz przeszkodą w miłości, czymś czego należy się bać i wszelkimi sposobami niszczyć (zabezpieczać się, uważać). Owoc działań płciowych - dziecko jest traktowane jako źródło nieszczęścia (zawód, wpadka, niepożądana ciąża). Przyczyną takiego stanu rzeczy jest zagubienie w rozeznaniu dobra i zła, dość powszechny bałagan moralny, wręcz pomieszanie pojęć w dziedzinie płciowości. Taki stan rzeczy jest celowo napędzany przez tych, którzy na nim, brutalnie mówiąc, zarabiają... Prowadzi to jednak do samozagłady. Jest tylko jeden ratunek dla każdego człowieka osobiście i dla ludzkości widzianej jako całość: zwrócić się ku naturze, ku prawom bożym, które w tej naturze są odwiecznie zapisane, a przez naukę Kościoła tłumaczone. Książka Warto żyć zgodnie z naturą jest próbą przybliżenia ludziom bożej i zarazem dającej szczęście wizji płciowości i płodności. O zawartości książki najlepiej powie wstęp do niej: Książka napisana jest nie po to, by z kimś walczyć, ani nawet by kogokolwiek nawracać. Choć sądzę, że - tym, którzy szukają prawdy - może pomóc. Książka jest dla tych, którzy chcą żyć w zgodzie z naturą ludzką. By umieli dobrze wybierać albo utwierdzić się w przekonaniu, że wybrali dobrze. By mogli pogłębić swą wiedzę na użytek własny i wzbogacić argumentację do rozmów z innymi ludźmi. Myślę, że jest to cenny materiał dla narzeczonych, a także dla wszystkich wychowawców, a więc rodziców, nauczycieli (w tym katechetów), pracowników poradni dla narzeczonych i małżeństw, pracowników opieki społecznej... Pierwsza część jest zapisem spotkania z narzeczonymi przygotowującymi się do małżeństwa w Kościele katolickim. Zapisem z taśmy, stąd kolokwialny tok wywodów. Druga część to kompendium wiedzy na temat płodności. Wiedza medyczna przedstawiona jest w przystępny sposób w zakresie potrzebnym światłemu użytkownikowi metod naturalnych. (Nie było zamiarem autora napisanie podręcznika medycznego z zakresu fizjologii, anatomii czy endokrynologii.) Omówiono metody naturalnego planowania poczęć, podstawy tych metod, ich filozofię i wymogi ich stosowania. Ukazuje się na tym tle nonsensowność antykoncepcji. (...) Ostateczny tytuł "Warto żyć w zgodzie z naturą" mógłby właściwie składać się jedynie z dwóch pierwszych wyrazów. "Warto żyć" powie ten, kto czuje się szczęśliwym. Każdy normalny człowiek chce być szczęśliwym. A przecież życie w pełni szczęśliwe daje życie w zgodzie z sobą samym, rozwój talentów, pełen rozkwit swych ludzkich (również duchowych) możliwości, życie w miłości i w ładzie moralnym. Szczęście płynie wreszcie z twórczości, z kreatywności, której szczytem jest płodność (fizyczna i duchowa). Ostatecznie szczęście daje bycie sobą, czyli tym, do czego zostałem stworzony, życie w zgodzie ze swą człowieczą naturą, z planem jej Stwórcy. Jacek Pulikowski