Książka prof. Anny Pawełczyńskiej  akcentuje zasadniczy wątek rozważań autorki, byłej więźniarki Auschwitz.

Chodzi o wartości jako podstawę postępowania ludzi i o przemoc, uprawianą przez ludzi powodujących poprzez swoje działanie cierpienie i śmierć innych ludzi.

Książka jest rozprawą socjologiczną a tematem rozważań jest społeczność obozowa i jej uwarunkowania, są ludzie i stosunki między ludźmi wytworzone w określonej przestrzeni i w określonym czasie.

Socjologiczne rozważania Pawełczyńskiej, są dokładną i szczegółową analizą tego, czym był Auschwitz, odkrywającą pokłady i poziomy tamtego świata i ustroju.

Poszczególne rozdziały książki są przekrojami obozu i społeczności więźniarskiej.

Na wstępie autorka przedstawia uwarunkowania zewnętrzne, świat poza obozem, dalej przechodzi do kreślenia przestrzeni, umiejscowienia i struktury obozu, przedstawia przebieg dnia uwięzionych w Auschwitz, a w rozdziałach piątym i szóstym, będących główną osią książki, analizuje zróżnicowanie społeczności więźniarskiej oraz skutki wynikające z nierówności szans na przeżycie.

Stwierdzając fakt nierówności szans już w chwili przybycia do obozu i nierówności szans obrony autorka podejmuje kwestię, co dało ludziom uwięzionym w Auschwitz oparcie, skąd czerpali nadzieję, siłę do przetrwania i oporu.

Oparte na autopsji rozważania Anny Pawełczyńskiej, jej wnikliwa analiza społeczności więźniarskiej, w znaczący i istotny sposób uzupełniają i pogłębiają liczne wspomnienia i relacje o przeżyciu KL Auschwitz.

Odkrywają, opartą na podejściu poznawczym i analitycznym, wiedzę o funkcjonowaniu tego, co niektórzy zwą „Planetą Auschwitz”.

Stron 252, Wydawnictwo Test