WAPNO DO BIELENIA DRZEW, DRZEWEK OWOCOWYCH I KRZEWÓW

2 KG (opakowanie foliowe)

Na wiosnę w przemarzniętych miejscach kora odstaje od pnia, zasycha, pęka i łuszczy się, odsłaniając nagie drewno. Tworzą się rany zgorzelinowe. Są one dla drzewa niebezpieczne, gdyż dostają się przez nie różne grzyby chorobotwórcze i bakterie.

  Bielenie pni i grubszych konarów w znacznym stopniu zapobiega występowaniu ran zgorzelinowych. Białe przedmioty odbijają bowiem promienie słoneczne, a więc mniej się nagrzewają. W pobielonych pniach procesy wzrostowe nie rozpoczynają się tak szybko, utrzymuje się odporność na mróz nawet bardzo niskie temperatury nie powodują przemarzania kory.

  Z tych wszystkich powodów należy bielić drzewa odpowiednio wcześnie, najlepiej w drugiej połowie grudnia, w czasie bezmroźnej pogody. Jeśli deszcz zmyje wapno, zabieg trzeba powtórzyć. Używa się pędzla lub szczotki, osadzonych na kiju, aby swobodnie sięgnąć do wyższych gałęzi. Ochronna, biała warstwa powinna jak najgrubiej pokryć pień, konary i rozwidlenie konarów, dlatego przygotować należy mieszaninę dość gęstą.
Samo wapno, bez dodatków pęka i odpada po wyschnięciu, toteż konieczny jest dodatek substancji, która zwiększyłaby przyczepność. Do wapna rozrobionego z wodą do gęstości śmietany dodajemy 10 procent tłustej gliny, 2-3 procent świeżego krowieńca lub kleju z mąki, około 1 procent melasy cukrowej. W mieszance z wapnem melasa utrzymuje stale wilgoć i daje doskonałą zawiesinę.