W KRĘGU GENDER
Autor:
EUGENIA MANDAL
Książka w bardzo dobrym stanie
NOWA
Oprawa miękka
OPIS:
W pracy podjęto próbę zilustrowania roli płci – pojmowanej jako kategoria biologiczna, psychologiczna i społeczno-kulturowa – w różnych, ważnych obszarach życia człowieka. Zamierzeniem redaktorki tomu było możliwie szerokie zaprezentowanie nie tylko wiedzy o psychologicznych i społecznych problemach związanych z płcią, ale także o ich intra- i interpersonalnych konsekwencjach.
Zróżnicowanie treściowe odzwierciedla struktura opracowania, które stanowi zbiór tekstów o niejednorodnym charakterze. Autorzy części z nich traktują temat ogólnie i wprowadzają Czytelnika w tematykę, inni zajmują się raczej wybranymi jej aspektami czy określonymi problemami. Niektóre szkice obejmują bogaty i syntetyczny przegląd badań, służąc jako źródło informacji o stanie wiedzy psychologicznej, inne zaś pełnią funkcję niemal heurystyczną, ukazując zmiany w obrębie dziedziny wiedzy o gender oraz ucząc wyłaniania nowych problemów badawczych zgodnie z potrzebami współczesnego człowieka.
Spis treoeci
Wprowadzenie (Eugenia Mandal) . . . . . . . . . . . . . . . . .
Ziemia i ekologia
Ryszard Kulik
Ziemia jest kobietą, czyli o płci, przyrodzie i ekologii . . . . . . . . .
Historia i przestrzeñ publiczna
Aleksandra Ewa Banot
Kobiety w historii — historia kobiet. Dyskurs feministyczny w Polsce . .
Eugenia Mandal, Aleksandra Ewa Banot
Kobiecość i męskość a stereotyp feministki . . . . . . . . . . . . .
Praca zawodowa
Eugenia Mandal
Kobiety i mężczyźni a praca zawodowa . . . . . . . . . . . . . .
Twórczooeæ
Agnieszka Mandal
Męskość a muzyka. Wybrane charakterystyki osobowe twórców polskiej
muzyki metalowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Grażyna Mendecka
Wybitni artyści w relacjach z kobietami . . . . . . . . . . . . . .
Rodzicielstwo
Marianna Dąbrowska-Wnuk
Na drodze ku nowemu ojcostwu . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Osobowooeæ i radzenie sobie
Irena Pilch
Makiaweliczna osobowość kobiet i mężczyzn . . . . . . . . . . . .
Kamilla Bargiel-Matusiewicz, Maciej Januszek
Strategie oraz efektywność radzenia sobie ze stresem egzaminacyjnym
u kobiet i mężczyzn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Summary . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Zusammenfassung . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Wprowadzenie
W ostatnich latach obserwujemy w Polsce gwałtowny wzrost liczby publikacji
poświęconych fenomenowi płci. Opracowaniom z tego zakresu konsekwentnie
towarzyszy olbrzymie zainteresowanie Czytelników, płeć bowiem od zawsze otoczona
była swoistą aurą tajemniczości i tabu.
Jeszcze do niedawna prace dotyczące psychologii płci ukazywały się w naszym
kraju sporadycznie i wywoływały pewne zdziwienie. Utrzymywano, iż
poruszane w nich zagadnienia nie są to sprawy ważne, lecz tylko tzw. sztuczne
problemy importowane z Zachodu. Sprawy płci traktowano jak ciekawostki,
swego rodzaju ubarwiacze lub „coś lekkiego”, towarzyszącego innym, poważniejszym
kwestiom. Jedynie z okazji Dnia Kobiet drukowano okolicznościowe
teksty o problemach płci pięknej. Poważne zaś naukowe opracowania na temat
płciowości uznawano za „wkładanie kija w mrowisko”.
Tymczasem w światowej literaturze z zakresu psychologii, pedagogiki, socjologii
i filozofii problematykę płci dostrzeżono znacznie wcześniej. Od lat systematycznie
poświęca się jej coraz więcej publikacji. Jest to związane z eksplozją ruchów
feministycznych w USA i krajach Europy Zachodniej w latach osiemdziesiątych.
Problematyka płci stała się dziś bardzo modna. Jest obecna nie tylko w dyskursie
naukowym, ale także w debatach publicznych. Olbrzymią popularnością
cieszą się dzieła, objaśniające, iż „mężczyźni są z Marsa, a kobiety — z Wenus”.
Media coraz chętniej występują w roli popularyzatora wiedzy na temat różnic
(rzadziej podobieństw) między kobietami i mężczyznami. Aktywnie włączają
się w społeczną misję „przełamywania barier” czy osłabiania nadal bardzo
powszechnych w Polsce stereotypów związanych z płcią. Trwają też społeczne
dyskusje nad redefiniowaniem lub poszukiwaniem nowego — adekwatnego do
współczesnych realiów — rozumienia „męskości” i „kobiecości”. Współcześnie psychologiczna problematyka płci okazuje się społecznie ważna
głównie z uwagi na fundamentalne pytania o charakter równości statusu kobiet
i mężczyzn w społeczeństwie polskim oraz w wymiarze globalnym. Równe
prawa kobiet i mężczyzn dotyczyć mają nie tylko przestrzeni publicznej: pracy
zawodowej czy aktywności politycznej, ale także wszystkich innych sfer życia
społecznego.
Uczestnik globalnej kultury coraz więcej dowiaduje się o fenomenie płci, która
przestaje być uznawana wyłącznie za cechę biologiczną czy metrykalną. Bycie
kobietą lub mężczyzną nie oznacza dzisiaj jedynie zdeterminowanej anatomicznie
charakterystyki indywidualnej. Kobiecość i męskość to w nowoczesnym dyskursie
pojęcia szersze, rozpatrywane jako płeć biologiczna, społeczna i kulturowa.
Równolegle ze słowem „płeć” pojawiło się pojęcie gender. W języku polskim
tłumaczone jest ono jako „rodzaj”. Rhoda Unger, która w 1979 roku termin ten
zaproponowała, pragnęła w ten sposób podkreślić, iż oprócz płci określanej biologicznie
istnieje płeć kształtowana społecznie i kulturowo. Płeć nie jest już widziana
wyłącznie jako indywidualna charakterystyka, lecz jako kategoria społeczno-kulturowa
— czyli rodzaj informacji, na podstawie której ludzie tworzą sądy i podejmują
zachowania w społecznych interakcjach. Informacja o płci jest bowiem istotna
w formowaniu wrażenia o jednostce, w jej spostrzeganiu i w interakcjach między
ludźmi. Mniej ważne w tej perspektywie wydają się faktyczne różnice międzypłciowe,
a znaczące jest to, co się o nich myśli i sądzi.
Ważna okazała się także myśl, że ludzie „tworzą płeć bardziej, niż ją posiadają”
(do gender rather than have gender) (West, Zimmerman, 1987). Płeć jest aktywnym
procesem powstającym w interakcjach między ludźmi. To ludzie konstruują
rzeczywistość na podstawie wcześniejszych doświadczeń, a tzw. obiektywna rzeczywistość
nie istnieje. Także niektóre aspekty męskich i kobiecych ról społecznych
wydają się bardzo arbitralne. Czy „prawdziwa męskość” to krótkie włosy?
Czy „prawdziwa kobiecość” pozostaje w sprzeczności z aktywnością polityczną?
Płeć — męskość i kobiecość – to bardziej „soczewki kultury” (cultural lenses)
(Bem, 1983) niż wymiary osobowości. „Soczewki”, czyli osadzone w kulturze,
pełne stereotypowych przekonań schematy męskości/kobiecości, przez które
— niczym przez okulary — patrzymy na rzeczywistość.
Prezentowany zbiór poświęcony został różnym ważnym obszarom życia człowieka.
Autorzy poszczególnych tekstów próbowali spojrzeć na wybrane problemy
z perspektywy ogólnie pojmowanej płci — gender.
Zamierzeniem redaktorki tomu było możliwie szerokie zaprezentowanie nie
tylko wiedzy o psychologicznych i społecznych problemach związanych z płcią,
ale także o ich intra- i interpersonalnych konsekwencjach. Zróżnicowanie treściowe
odzwierciedla struktura opracowania, które stanowi zbiór tekstów o niejednorodnym
charakterze. Autorzy części z nich traktują temat ogólnie i wprowadzają
Czytelnika w problematykę, inni zajmują się raczej wybranymi jej aspektami czy określonymi problemami. Niektóre szkice obejmują bogaty i syntetyczny przegląd
badań, służąc jako źródło informacji o stanie wiedzy psychologicznej, inne
zaś pełnią funkcję niemal heurystyczną, ukazując zmiany w obrębie dziedziny
wiedzy o gender oraz ucząc wyłaniania nowych problemów badawczych zgodnie
z potrzebami współczesnego człowieka.
Praca podzielona została na sześć części. W części pierwszej (Ziemia i ekologia)
zamieszczono tekst Ryszarda Kulika Ziemia jest kobietą, czyli o płci, przyrodzie
i ekologii. Autor stara się zakreślić krąg przejawiania się fenomenu gender.
Uważa, że płeć łatwo dostrzec można w Naturze i Kulturze. Ujmuje naszą Planetę
i przyrodę w perspektywie „kobiecości”. Zestawia też ogólne rozważania teoretyczne
z konkretnymi danymi empirycznymi związanymi z ochroną środowiska
i zachowaniami proekologicznymi kobiet i mężczyzn. Dowodzi, że kobiety cechuje
nie tylko opisywana przez Carol Gilligan (1982) „orientacja troski” o ludzi,
ale także „troska” o środowisko naturalne człowieka.
Część druga (Historia i przestrzeń publiczna) obejmuje dwa artykuły. W pierwszym,
zatytułowanym Kobiety w historii — historia kobiet. Dyskurs feministyczny
w Polsce, Aleksandra Ewa Banot dokonuje przeglądu tzw. historii kobiet, która
mogła powstać dopiero dzięki zainicjowaniu ruchów feministycznych. Wcześniej
kobiety były w historii nieobecne i niedostrzegalne (invisible). Autorka omawia
pojęcie feminizmu oraz ilustruje rozwój tego ruchu w Polsce.
W tekście Kobiecość i męskość a stereotyp feministki Eugenia Mandal i Aleksandra
Ewa Banot prezentują różne funkcjonujące na przestrzeni dziejów stereotypy
kobiety feministki. Obejmują one takie wizerunki, jak: „wiedźma”, „niebieska
pończocha”, „palaczka biustonoszy” czy „brzydula”. Autorki omawiają też
własne badania empiryczne nad stereotypem feministki i analizują je na tle innych
stereotypów kobiecości i męskości. Rezultaty badań pokazują, że niestety także
obecnie niewiele kobiet i mężczyzn potrafi dostrzec i docenić ogromną rolę, jaką
odegrały (i odgrywają nadal) feministki dla poprawy sytuacji kobiet w społeczeństwie.
W części trzeciej (Praca zawodowa) podjęto próbę ukazania roli płci w kręgu
pracy zawodowej. Eugenia Mandal w szkicu Kobiety i mężczyźni a praca zawodowa
dokonuje przeglądu rozmaitych zjawisk w życiu zawodowym w perspektywie
płci. Swoje rozważania ilustruje danymi statystycznymi i badaniami empirycznymi
pochodzącymi z krajów zachodnich oraz Polski. Omawia dysproporcje
w wynagrodzeniach i emeryturach kobiet i mężczyzn oraz wskazuje na rolę stereotypów
płciowych w takich zjawiskach, jak: molestowanie seksualne, „szklany
sufit”, „lepka podłoga” czy „szklane ruchome schody”.
W kolejnej części (Twórczość) analizowano rolę gender w dziedzinie twórczości.
W artykule Męskość a muzyka. Wybrane charakterystyki osobowe twórców polskiej
muzyki metalowej Agnieszka Mandal zastanawia się nad rolą płci w twórczości
muzycznej. Przedmiotem swych analiz czyni muzykę heavy metal oraz jej twórców.