Książka z cyklu „Opowieści z dalekiej Północy”, Jamesa Olivera Curwooda, z głębokim proekologicznym przesłaniem. Sam autor potraktował tę powieść jako wyznanie człowieka, którego pasją było polowanie. Chcąc naprawić zło jakie wyrządził, polując przez wiele lat, zaczął pisać książki poświęcone tematyce zwierzęcej, mając nadzieję, że pomogą przekonać innych ludzi do idei: "najbardziej podniecające w łowach jest nie zabójstwo, lecz właśnie darowanie życia".
 
Głównym bohaterem powieści jest mały niedźwiadek brunatny, który osamotniony po stracie matki  spotyka postrzelonego dorosłego samca, olbrzymiego niedźwiedzia grizli. Zwierzęta zaprzyjaźniają się i osierocony maluch znajduje wspaniałego opiekuna w starym niedźwiedziu – samotniku.  
Akcja książki toczy się w czasach, gdy na terenie Kanady, polowania dozwolone były we wszystkich porach roku, a niedźwiedzie zaliczano do szkodników. W związku z czym mały niedźwiadek przechodzi prawdziwą szkołę życia u boku swojego nowego towarzysza.