Węglan wapnia jest szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, stanowiąc podstawowy składnik wielu minerałów np. kalcyt , aragonit . Stanowi też główny składnik magmowych karbonatytów, metamorficznych marmurów i osadowych skał wapiennych. Wapień, którego głównym składnikiem jest węglan wapnia, jest jedną z najczęściej występujących skal osadowych.

Węglan wapnia, w formie sproszkowanych skał wapiennych, używa się jako surowiec do otrzymywania wapna palonego i gaszonego, które są stosowane jako spoiwo w cementach i betonie. Poza tym węglan wapnia stosuje się do produkcji papieru, gumy (jako wypełniacz), past do zębów (substancja ścierna), kitu, farb (pigment) i kredy szkolnej. Ma również inne zastosowania:

• budowa dróg,
• wytop żelaza, produkcja stali,
• wyrób szkła i porcelany ,
• oczyszczanie ścieków, zmiękczanie wody,
• do wyrobu cementu,
• w budownictwie jako kamień budowlany w postaci wapienia.

Węglan wapnia dodaje się również do żywności. Jako tzw. "substancja wzbogacająca" jest składnikiem np. taniej mąki i pieczywa (zwłaszcza bułek). Węglan wapnia oznacza się symbolem E170. Jest nieszkodliwy.

Wykorzystywany jest w parafarmaceutykach na nadkwaśność i zgagę, ponieważ węglan wapnia ma właściwość neutralizowania silnych kwasów. Związek ten służy również do otrzymywani tlenku wapnia . Ogrzewany węglan wapnia rozkłada się na tlenek wapnia (CaO) (wapno palone) i dwutlenek węgla (CO₂)