Piękny duży brąz (AE2 = śr. 23mm) Walentyniana II jako augusta (wraz z Gracjanem i Teodozjuszem I), wybity w mennicy w Siscji (dziś Sisak w Chorwacji) między sierpniem 378 a sierpniem 383 r. (RIC IX Siscia 26 b, 6):

Aw. D(ominus) N(oster) VALENTINIANVS P(ius) F(elix) AVG(ustus), popiersie w zbroi, drapowanym płaszczu i w diademie perełkowym w prawo;

Rw. REPARATIO REI PVB(licae) [tj. "Naprawa państwa"], cesarz w zbroi stojący frontalnie z głową w lewo, podnoszący z klęczek kobietę w koronie wieżowej (łac. corona turrita), w lewej ręce trzymający wieńczącą go Wiktorię na globie, poniżej oznaczenie mennicy: B SISC(iae) [tj. druga (B=2) oficyna Siscji]. 

Waga: 2, 31 g

Legenda rewersu REPARATIO  REI PVB(licae) stanowi późny odprysk popularnej zwłaszcza za Konstacjusza II legendy FEL(icium) TEMP(orum) REPARATIO. O ile jednak legendzie z połowy IV w. towarzyszyły albo przedstawienie militarne (żołnierz rzymski strącający włócznią wrogiego jeźdźca), albo głęboko symboliczne przedstawienie feniksa lub cesarza trzymającego labarum i Wiktorię lub feniksa, o tyle w l. 378-383 nawiązano do bardziej tradycyjnej ikonografii, znanej jeszcze choćby z rewersów "podróżniczych" emisji Hadriana, na których cesarz podnosił z klęczek poszczególne prowincje...