Płyta zupełnie nowa, oryginalna, nieużywana, zafoliowana.
Porządne, pełnowartościowe wydanie.
Dostępna od ręki.

Edycja – digipack.

Folia fabryczna lub dystrybutora.

MIASTECZKO BEŁZ i inne piosenki Racheli, Estery i Sary

WARSZAWO MA !
Warszawo ma, o Warszawo ma
wciąż płaczę gdy ciebie zobaczę Warszawo ma.
Tam w getcie głód i nędza i chłód
i gorsza od głodu i chłodu, tęsknota, Warszawo ma.
Przez mur przekradam się i biegnę tu jak goniony pies
choć tropi mnie pan władza, żandarm, gestapo i SS.
Warszawo ma, patrz w oku mym łza
bo nie wiem czy jeszcze zobaczę cię jutro Warszawo ma.

Ten przejmujący, tragiczny tekst o warszawskim getcie napisany do melodii „Mia¬steczko Bełz” interpretowała w filmie „Zakazane piosenki” Leonarda Buczkowskiego z 1946 roku wybitna aktorka teatrów dramatycznych Zofia Mrozowska.
12 października 1940 roku Warszawę podzielono na trzy dzielnice: niemiecką, polską i żydowską. Obszar getta 3,4 km2 otoczono murem. Na najbardziej zaludnionym miej¬scu na świecie oczekiwało na śmierć 460 tysięcy osób, 40% ludności Warszawy z 1939 roku. Największa cela śmierci dla niewinnych. Za murem została ukochana, przedwojenna Warszawa. Płyta „Miasteczko Bełz i inne...” jest dokumentem dźwiękowym, a także dwugłosem historii i muzyki przedwo¬jennej Warszawy. Jest też świadectwem wybitnego udziału utalentowanych twórców i artystów pochodzenia żydowskiego wzbogacających kulturę stołecznego miasta. W kronikach Warszawy na trwale zapisali się ludzie sztuki w obszarach muzyki, literatury, filmu, fonografii i teatrzyków rewiowych Warszawy. Setki nazwisk wypełniają encyklo¬pedie: Słonimski, Tuwim, Hemar, Jurandot, Jarosy, Lawiński, Petersburski, Szpilman, Wars, Karasiński, Goldowie, Białostocki, Włast, Kataszek, Schlechter, Terne, Boruński, Ferszko, Rentgen, Krukowski i inni. Wybitni artyści sztuki kabaretowej stworzyli w Warszawie centrum rozrywki na naj¬wyższym europejskim poziomie. Humor, żart, ironia, satyra społeczna i polityczna, szlagierowa piosenka, melodramatyczne recytacje i aluzyjne szmoncesy gromadziły pełne sale publiczności wyrażającej swe wzruszenia śmiechem i łzami. Warszawiacy kochali swoich aktorów: Ordonkę, Pogorzelską, Zimińską, Modzelewską, Terne, Górską, Dymszę, Chór Dana, Fogga i wykonawców szmoncesów: Lawińskiego, Toma i Kazimierza Krukowskiego „Lopka”. Ich szmonces królował na scenie „Qui pro Quo”. „Pan nie zna Lopka? Lopek i kropka”. Lopek nosił brązowe paletko w czarną kratkę mocno zniszczone i nadjedzone przez mole, przyduży dziurawy melonik i domalowane wąsiki. Rodzaj humoru prezentowany w szmoncesie najlepiej wyjaśni mistrz gatunku, reżyser Kazimierz Krukowski: „Szmonces, specyficzny genre kabaretowy powstał w teatrzy¬kach wiedeńskich i posiada tę wadę lub zaletę, że w zależności od klasy autora i wyko¬nawcy staje się albo sam w sobie wielką klasą dowcipu i satyry, albo tragiczną wręcz nie do przyjęcia , szmirą. Szmonces Tuwima lub Hemara w wykonaniu Lawińskiego, Toma i Krukowskiego to nie złośliwe wyśmiewanie się z „Żydków”, ale satyra na sno-bujący się odłam ówczesnego społeczeństwa żydowskiego z językowym puryzmem i innymi śmiesznostkami i przywarami. Szmonces zaczął zanikać i zszedł ze scen teatrzyków w okresie rodzenia się, rozwoju i ustalania się hitleryzmu, przestał bowiem bawić, przestał być satyrą. Parałem się zawodowo klasycznym szmoncesem od roku 1926 do 1936. Ostatnia piosenka szmoncesowa którą śpiewałem, to list otwarty do Adolfa Hitlera kończący się następującym refrenem:

"Zamieńmy się nosami,
ty dasz mi nos swój pański
z dziurkami nad wąsami,
swój nos starogermański.
A ja ci dam mój długi,
skrzywiony aż do szczytu
i spróbuj z takim nosem
pan być antysemitą.”

1. MIASTECZKO BEŁZ Tango - Tadeusz Faliszewski, orkiestra Syrena-Record 3’28”
(Berstein, Lith, Frey – Roman). Syrena-Electro 1935
2. WARSZAWO MA Piosenka z filmu „Zakazane piosenki” - Zofia Mrozowska, orkiestra Film Polski 3’01
(Berstein, Lith, Frey Ludwik Starski). 1946
3. STARA PIOSENKA - Hanka Ordonówna, Chór Dana, orkiestra Iwo Wesby’ego 4’14
(Werran - Julian Tuwim). Parlophon 1929
4. ŻYDZI Z JEMENU - Hanka Ordonówna, skrzypce i fortepian 2’51 (H. Kohn). Odeon 1933
5. MEIN JIDISCHE MAME - Hanka Ordonówna z tow. fortepianu 6’22
(L. Pollak – Samuel Kornteuer, przekł. Marian Hemar). Syrena-Electro 1932
6. KOŁYSANKA MATKI - Emanuel Schlechter z tow. fortepianu 3’06”
(muz. i sł. Emanuel Schlechter). Columbia 1933
7. SIEDEM PIĘKNYCH LAT - Emanuel Schlechter z tow. fortepianu 3’07”
(muz. i sł Emanuel Schlechter). Columbia 1933
8. LIST DO PALESTYNY - Adam Aston, orkiestra „Syrena-Record” 3’31”
(Bolesław Mucman - Andrzej Włast). Syrena-Electro 1935
9. SRULEK - Adam Aston, orkiestra „Syrena Record” 3’26“ (muz. i sł. Emanuel Schlechter). Syrena Electro 1933
10. REBEKA Tango z rewii „Yo-yo” - Zofia Terné, orkiestra „Columbia” 3’04”
(Zygmunt Białostocki – Andrzej Włast). Columbia 1932
11. REBEKA TAŃCZY TANGO - Kazimerz Krukowski z ork. salonowa ”Columbia” 2’55”
(Szymon Kataszek - Andrzej Włast)Columbia 1934
12. RACHELA - Mieczysław Fogg, orkiestra Henryka Warsa 3’11” (Jakub Swidler - Rald). Syrena-Electro 1933
13. SANTA LUCIA Parodia - Kazimierz Krukowski z tow. fortepianu 3’03” (Oskar Stransky - Andrzej Włast). Columbia 1932
14. MAŁY MĘŻCZYZNA Parodia piosenki „Mała kobietko” - Kazimierz Krukowski, orkiestra „Columbia” 3’08
(Nikolas Brodszky - Marian Hemar). Columbia, 1934
15. WIOSNA monolog z teatru Femina - Ludwik Lawiński 2’57” (Julian Tuwim). Syrena-Electro 1933
16. MONIEK–FILHARMONIEK Monolog z teatru „Banda” - Ludwik Lawński 3’03”
(Julian Tuwim). Syrena Electro 1933
17. SPRAWA O ALIMENTY - scenka - Ludwik Lawiński, Konrad Tom i Zula Pogorzelska 3’06”
(autor nieznany). Odeon 1930
18. PODRÓŻNIK AFRYKAŃSKI monolog z teatru Femina - Ludwik Lawiński 3’14”
( Antoni Słonimski). Syrena Electro 1933
19. TO NIE JEST W PORZĄDKU - piosenka - Kazimierz Krukowski z tow. fortepianu 2’27”
(muz. i sł. Marian Hemar). Syrena Electro 1930
20. JAK SIĘ NIE MA CO SIĘ LUBI - Kazimierz Krukowski z tow.fortepianu 3’14”
(Jerzy Boczkowski -Konrad Tom). Syrena Electro 1930
21. TRZY LISTY piosenka - Wiera Gran z tow. zesp. instrumentalnego 4’42”
(Leon Boruński-Jerzy Jurandot). Płyta Polonijna lata 50.
22. WIR TAŃCA NAS PORWAŁ walc ang. - Wiera Gran z tow. ork. Jerzego Gerta 3’20”
(Beckeman, Schroeder -Sewer). Odeon 1939

Wydanie II poprawione popularnego albumu muzycznego z roku 2007.

• Nośnik : CD
• Opakowanie : Digipack
• EAN : 590[zasłonięte][zasłonięte]21403
• Wydawca : 4ever MUSIC