„Upiór” to monumentalna, realistyczna, polityczno-obyczajowa powieść. Leonard z właściwym sobie mistrzostwem kreuje bohaterów, tworząc barwny kalejdoskop postaci uwikłanych w tryby machiny świata znajdującego się w niełatwym momencie historycznym. Los każdego z bohaterów „Upiora” na pozór toczy się własnym rytmem, by w efekcie spleść się we wspólną, przykuwającą uwagę fabułę.

Wojna jest wojną, ale nikt nie orzekł, żeby z jej powodu ludzie przestali żyć swoimi problemami – to słowa jednego z bohaterów powieści Leonarda. Patrząc na losy ludzi uwikłanych w wydarzenia drugiej wojny światowej, trudno odmówić owym słowom słuszności. W środowisku amerykańskich sił zbrojnych stacjonujących w Wielkiej Brytanii największe emocje budzi kwestia wyboru głównodowodzącego operacją inwazji Europy. W tym samym czasie problemem angielskich dam staje się fakt, że londyńskie salony mody szyją wyłącznie wojskowe mundury, paryskie zajęte są przez Niemców, a zza Oceanu sprowadza się tylko broń i żywność. Wojna to także dylematy tych, którzy w imię pomszczenia śmierci setek niewinnych ludzi, mogą sami stać się mordercami. To również łzy matek drżących o każdy dzień, który ich synowie spędzają walcząc na obcych frontach. To czas, w którym o zyskach i stratach decyduje historia.