I. Doniosłość zagadnienia
II. Rządzenie
III. Rozkazywanie
IV. Karcenie
V. Niedomagania w rządzeniu
VI. Braki rozkazywania
VII. Błędy w karceniu
VIII. Jak dawać siła z rozkazem

Jacek Woroniecki (1878 - 1949) – Sługa Boży Koścoła katolickiego, dominikanin, rektor KUL, teolog moralista i tomista. Pochodził z bardzo starego rodu książąt Woronieckich, który był gałęzią kniaziów Nieświckich. W domu zapewniono mu wszechstronny rozwój intelektualny; interesowały go nauki humanistyczne i literatura. Po maturze, rozpoczął służbę wojskową w pułku huzarów grodzieńskich w Warszawie, co miało mu otworzyć drogę do najwyższych urzędów. Od 1899 studiował w Katolickim Uniwersytecie we Fryburgu, gdzie uzyskał licencjaty z nauk przyrodniczych (1902) i teologii (1905). W 1905 wstąpił do Seminarium Duchownego w Lublinie, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie. Po roku pracy w seminarium,  kontynuował studia w Szwajcarii zakończone doktoratem z teologii w 1909. W tym roku, kilka miesięcy po obronie tytułu, wstąpił do zakonu dominikanów, gdzie otrzymał imię zakonne Jacek. Po pobycie w klasztorze w Fiesole koło Florencji i w Rzymie został skierowany do Fryburga, gdzie zajmował się formacją księży studentów. W latach 1[zasłonięte]914-19 wykładał etykę w dominikańskim Studium Generalnym w Krakowie. W 1916 został mianowany profesorem filozofii na Uniwersytecie we Fryburgu, ale nie objął stanowiska z powodu wojny. Następnie rozpoczął prace w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim jako profesor zwyczajny. Od 1922 do 1924 był rektorem tej uczelni. W 1929 został mianowany profesorem teologii moralnej i pedagogiki na papieskim uniwersytecie dominikańskim Angelicum w Rzymie. W 1932 założył zgromadzenie ss. dominikanek-misjonarek. W 1933 we Lwowie objął kierownictwo dominikańskiego studium filozoficzno-teologicznym zostając jednocześnie wykładowcą teologii moralnej, patrologii i historii Kościoła. Od 1937 do 1939 pracował w Warszawie. W latach 1[zasłonięte]938-19 był redaktorem "Szkoły Chrystusowej". Po wybuchu II wojny światowej kierował Studium Generalnym w Krakowie, gdzie również wykładał teologię moralną. Od 1944 ze względu na zły stan zdrowia poświęcił się wyłącznie działalności pisarskiej. Obecnie trwa jego proces beatyfikacyjny zainicjowany w roku 2004.