Jednym z głównych zadań historyka jest rzetelne opisywanie wydarzeń dotyczących nieznanych opinii publicznej bądź też celowo pomijanych ze względów politycznych czy kulturowych. Profesor Piotr Łossowski wywiązał się z tej roli wzorcowo. Jego praca o polskim ultimatum do Litwy z marca 1938 roku rzuca nowe i ciekawe światło na dzieje Drugiej Rzeczpospolitej. Przedstawia burzliwe chwile z historii państwa, którego władze wykazały się w krytycznym momencie determinacją, odwagą i skutecznością, co skutkowało odnowieniem dobrosąsiedzkich kontaktów Polski z Litwą.

Autor potraktował tematykę kompleksowo. Oprócz dokładnego opisu wydarzeń prowadzących bezpośrednio do wręczenia noty ultymatywnej, w której żądano od władz litewskich nawiązania normalnych relacji międzypaństwowych, które zostały zachwiane po odzyskaniu niepodległości przez oba państwa po zakończeniu pierwszej wojny światowej, przedstawił także relacje ówczesnych gazet z tych kluczowych momentów czy nastawienie głównych sił politycznych obu krajów. Dowiadujemy się również o nastrojach społecznych, które były bardzo istotne z punktu widzenia prowadzenia polityki międzynarodowej. Bardzo ważny element narracji stanowi charakterystyka działań państw europejskich, żywo zainteresowanych rozwiązaniem problemu bądź też jego zaognieniem.