Książka "U bram Leningradu" stanowi osobistą relację Williama Lubbecka, alias Wilhelma Lübbecke, żołnierza 13 kompanii 154 pułku piechoty, należącego do niemieckiej 58 Dywizji Piechoty. W jej szeregach autor walczył najpierw we Francji w roku 1940, potem zaś aż do końca wojny na froncie wschodnim, w Rosji. Autor rozpoczyna od opisania swego dzieciństwa spędzonego w niewielkiej wiosce w północnych Niemczech, w okolicach Lüneburga. Przedstawia, jak życie w tradycyjnej społeczności na skutek wydarzeń politycznych w Niemczech zmienia się nieodwracalnie.